Monteverdi: Eighth Book Of Madrigals - Lamento della Ninfa - Anna Prohaska, Sam Boden, Fats Thomas Walker

Non havea Febo ancora

Recato al mondo il dí

Ch’una donzella fuora

Del proprio albergo uscí

Sul pallidetto volto

Scorgeasi il suo dolor

Spesso gli venia sciolto

Un gran sospir dal cor

Sí calpestando fiori

Errava hor qua, hor là

I suoi perduti amori

Cosí piangendo va:

«Amor», dicea, il ciel

Mirando, il piè fermo

«dove, dov'è la fè

Ch’el traditor giurò?»

Miserella

«Fa' che ritorni il mio

Amor com’ei pur fu

O tu m’ancidi, ch’io

Non mi tormenti più.»

Фебо әлі алған жоқ

Дүниеге кеткен күні

Сыртта қыз

Ол қонақ үйінен шықты

Бозарған бетінде

Оның ауырсынуын көруге болады

Мен жиі ерітемін

Жүректен шыққан керемет күрсіну

Иә, гүлдерді таптау

Бұл жерде хор болды, сонда қор болды

Оның жоғалған махаббаттары

Сонымен жылап:

«Махаббат», - деді аспан

Мақсат қою, нық аяқ

«Фе қайда, қайда

Сатқынға кім ант берді?»

Мизерелла

«Менікі қайтып келсін

Өзі сияқты сүй

Немесе сен мені өлтір, бұл мен

Сен мені енді қинамайсың».