Копейка - Сергей Шнуров

Эх, копеечка, копейка, закатилась под кровать.

— Береги копейку с роду, говорила мене мать.

Знаем ведь и ты и я:

Нет копейки — нет ру-у-у-у-у-у-бля!

И копеечку, копейку, с детства я в чулке хранил.

Пока эту ведь копейку, под кровать и уронил.

Знаем ведь и ты и я:

Нет копейки — нет ру-у-у-у-у-у-бля!

Эх, копеечка, копейка закатилась под кровать.

Как же эту мне копейку, под кроватью отыскать…

Знаем ведь и ты и я:

Нет копейки — нет ру-у-у-у-у-у-бля!

Знаем ведь и ты и я:

Нет копейки — нет ру-у-у-у-у-у-бля!

Әй, бір тиын, бір тиын, төсек астынан домалап кетті.

– Отбасыңнан бір тиынға қара, – деді анам маған.

Біз білеміз, сіз және мен:

Тиын жоқ - ру-у-у-у-у-бла жоқ!

Ал тиын, тиын, бала кезімнен шұлықта ұстадым.

Осы уақытқа дейін мен бұл тиынды төсек астына тастадым.

Біз білеміз, сіз және мен:

Тиын жоқ - ру-у-у-у-у-бла жоқ!

Әй, бір тиын, бір тиын төсек астынан домалап кетті.

Мына тиынды кереует астынан қалай табамын...

Біз білеміз, сіз және мен:

Тиын жоқ - ру-у-у-у-у-бла жоқ!

Біз білеміз, сіз және мен:

Тиын жоқ - ру-у-у-у-у-бла жоқ!