Проклятье морей - Ария

Сколько тайны в мерцании свечей,

Тень за тенью плетут свой рассказ

О мятежных скитальцах морей,

Проклятых на века.

Мы уходим к чужим берегам,

Вновь во власти попутных ветров

Снова петь нам начнет океан

Песни свои без слов.

Быстро гаснут, прощаясь, огни,

Исчезает знакомый причал,

Но вернуться домой мы должны -

Так что прощай, печаль.

Наш путь из Индии был долгим,

Компас порой сходил с ума,

Клялись Святыми стать морские волки,

Когда бросала к небу нас волна.

Любой из нас был предан капитану,

Он был жесток и слабость не прощал

Как зверь, он чуял скалы в час туманов

И карту звёзд, как "Отче наш" читал.

И на белых парусах сквозь ураганы,

И в мечтах при сонном море к берегам

Мы летим стрелой, брошен в ночь покой,

Ветер в помощь нам.

Полный вперёд!

Удачу дарит вновь океан.

Пламя и лёд забавой кажутся нам.

Только вперёд, под флагом темной славы своей

Наш "Летучий голландец" – гость из царства теней.

Проклятье морей!

Однажды мир взорвался диким штормом,

Девятый вал нам смертью угрожал,

Но капитан царил над бездной водной,

Железною рукой держа штурвал.

Желал он биться с бурей хоть столетья,

На абордаж брал буйный океан,

Господь проклятьем гордеца отметил,

Ударом молний выжег души нам.

И на чёрных парусах сквозь ураганы,

И без ветра, в полный штиль, сквозь облака

Нам прощенья нет, в бесконечной тьме

Ищем берега.

Полный вперёд!

Удачу дарит вновь океан.

Пламя и лёд забавой кажутся нам.

Только вперёд, под флагом темной славы своей

Наш "Летучий голландец" – гость из царства теней.

Нет кораблей, что пройдут мимо нас.

Тех, кто смелей, рифы ждут в грозный час.

Всех душит страх, как петля палача.

Соль на губах, словно кровь, горяча.

Мы сеем смерть, не щадя корабли.

Вдаль, словно смерч, гоним прочь от земли.

Месть, а не кровь греет нас, словно ром,

Жизнь моряков пьём до дна, славя шторм.

У-йо-хо-хоу!

Мы все – рабы навек просторов бескрайних.

Нам не грозит побег, мы скованы тайной.

Мы все – рабы навек просторов бескрайних.

Нам не грозит побег, мы скованы тайной.

Мы все – рабы навек просторов бескрайних.

Нам не грозит побег, мы скованы тайной.

Мы все – рабы навек просторов бескрайних.

Нам не грозит побег, мы скованы тайной.

Полный вперёд!

Удачу дарит вновь океан.

Пламя и лёд забавой кажутся нам.

Только вперёд, под флагом темной славы своей

Наш "Летучий голландец" – гость из царства теней.

Проклятье морей!

Проклятье морей!

Проклятье морей!

Бойтесь тех, кто остался в живых,

А не мёртвых из древних легенд,

Тень и свет чертят знаки судьбы

В полночь, на камне стен.

Шамның жыпылықтауында қанша сыр бар,

Көлеңкеден кейін көлеңке олардың тарихын өреді

Теңіздердің бүлікшіл кезбелері туралы,

Ғасырлар бойы қарғыс атқан.

Біз шетел жағалауларына барамыз

Тағы да әділ желдің күшінде

Мұхит бізге қайтадан ән айта бастайды

Сөзсіз әндер.

Тез шығыңыз, қош болыңыз, шамдар,

Таныс пирс жоғалады,

Бірақ біз үйге оралуымыз керек -

Сонымен қоштасу қайғы.

Үндістаннан сапарымыз ұзақ болды,

Компас кейде есінен танып қалады

Теңіз қасқырлары әулие болуға ант берді,

Толқын бізді аспанға лақтырып жібергенде.

Әрқайсымыз капитанға арнадық,

Ол қатыгез, әлсіздікті кешірмейтін

Жануар сияқты ол тұман сағатында тасты иіскеді

«Біздің Әкеміз» сияқты жұлдыздардың картасы оқылады.

Дауылдар арқылы ақ желкендерде,

Түсінде ұйықтап жатқан теңіз жағаға дейін

Жебедей ұшамыз, түнге тыныштық лақтырылды,

Жел бізге көмектеседі.

Толық жылдамдық алға!

Сәттілік тағы да мұхитты береді.

Бізге от пен мұз қызық сияқты көрінеді.

Тек алға, Қара даңқының туы астында

Біздің «Ұшатын голланд» көлеңкелер патшалығынан қонақта.

Теңіздердің қарғысы!

Бір күні әлем жабайы дауылмен жарылды

Тоғызыншы толқын бізді өліммен қорқытты,

Бірақ капитан су тұңғиығында билік етті,

Штурвалды темір қолмен ұстау.

Ол дауылмен ғасырлар бойы күрескісі келді,

Толқын мұхитқа түсу үшін,

Жаратқан Ие тәкаппарларды қарғады,

Найзағай жанымызды күйдіріп жіберді.

Дауылдар арқылы қара желкендерде,

Ал желсіз, толық тыныштықта, бұлттардың арасынан

Бізде кешірім жоқ, шексіз қараңғылықта

Жағалауды іздеу.

Толық жылдамдық алға!

Сәттілік тағы да мұхитты береді.

Бізге от пен мұз қызық сияқты көрінеді.

Тек алға, Қара даңқының туы астында

Біздің «Ұшатын голланд» көлеңкелер патшалығынан қонақта.

Бізді айналып өтетін кемелер жоқ.

Ержүрек адамдарды рифтер қорқынышты сағатта күтеді.

Әркім жазалаушының ілгегіндей қорқыныш тұншықтырып жатыр.

Еріндердегі тұз қан сияқты ыстық.

Біз кемелерді аямай өлім себеміз.

Алыстан, торнадо сияқты, біз жерден алыстаймыз.

Қан емес, кек бізді ром сияқты жылытады,

Дауылды асқақтатып, теңізшілердің өмірін түбіне дейін ішеміз.

Йо-хо-хо!

Біз бәріміз ұлан-ғайыр жердің мәңгілік құлымыз.

Бізге қашып кету қаупі жоқ, біз жұмбақпен байланыстымыз.

Біз бәріміз ұлан-ғайыр жердің мәңгілік құлымыз.

Бізге қашып кету қаупі жоқ, біз жұмбақпен байланыстымыз.

Біз бәріміз ұлан-ғайыр жердің мәңгілік құлымыз.

Бізге қашып кету қаупі жоқ, біз жұмбақпен байланыстымыз.

Біз бәріміз ұлан-ғайыр жердің мәңгілік құлымыз.

Бізге қашып кету қаупі жоқ, біз жұмбақпен байланыстымыз.

Толық жылдамдық алға!

Сәттілік тағы да мұхитты береді.

Бізге от пен мұз қызық сияқты көрінеді.

Тек алға, Қара даңқының туы астында

Біздің «Ұшатын голланд» көлеңкелер патшалығынан қонақта.

Теңіздердің қарғысы!

Теңіздердің қарғысы!

Теңіздердің қарғысы!

Тірі қалғандардан қорқыңыз

Ежелгі аңыздардағы өлілер емес,

Көлеңке мен жарық тағдырдың белгілерін салады

Түн ортасында, тас қабырғаларда.