Hotel zur langen Dämmerung - Hannes Wader

An tausend Meilen hast du heut' schon hinter dich gebracht

Es ist spät, du suchst und findest eine Bleibe für die Nacht

Von alldem, was du schon geseh’n und nicht begriffen hast

Bist du todmüde, sehnst dich nur nach einer langen Rast

Dies' Hotel, die trübe Funzel in dem engen Korridor

Kommen dir, als du dich umsiehst, schon nicht ganz geheuer vor

Und dann weißt du es genau, als du die Zimmertür aufschließt

Dass du vor langer Zeit schon einmal hier gewesen bist

Schlaf nicht ein im Hotel zur langen Dämmerung, bleib wach

Denn der Atem toter Seelen staut sich unter diesem Dach

Und frisst sich, wenn du schläfst, so tief in Hirn und Lungen fest

Dass du dieses Haus nur sterbend, oder tot wieder verlässt

Und du sitzt und wachst und wartest, doch die Zeit will nicht vergeh’n

Und dir ist, als könntest du auf einmal durch die Wände seh’n

Siehst ein Zimmer, so wie deins und ein Junge kommt herein

Du erschrickst und meinst, du selber könntest dieser Junge sein:

Große Füße, große Augen, von zu Hause durchgebrannt

Haar und Hosen viel zu kurz, wie es noch Brauch ist auf dem Land

Alles liebend ohne Furcht, was neu und fremd ist um ihn her

Und du fragst dich, ob du je so jung gewesen bist wie der

Schlaf nicht ein im Hotel zur langen Dämmerung, bleib wach

Denn der Atem toter Seelen staut sich unter diesem Dach

Und frisst sich, wenn du schläfst, so tief in Hirn und Lungen fest

Dass du dieses Haus nur sterbend, oder tot wieder verlässt

In dem Raum gleich nebenan siehst du dich als alten Mann

Einsam und verbittert, krank und ohne einen Zahn

Und der wackelt mit dem Schädel, hält die Bibel auf den Knien

Seine dürren Spinnenfinger blättern aufgeregt darin

Ganze Sätze streicht er aus mit seinem Rotstift in der Hand

Und schreibt dafür, böse flüsternd, wilde Flüche an den Rand

Und schon bluten seine Finger, zucken weiter wie im Krampf —

Du gibst ihm noch eine Stunde, und dann endet dieser Kampf

Ja, schlaf nicht ein im Hotel zur langen Dämmerung, bleib wach

Denn der Atem toter Seelen staut sich unter diesem Dach

Und frisst sich, wenn du schläfst, so tief in Hirn und Lungen fest

Dass du dieses Haus nur sterbend, oder tot wieder verlässt

Auch der Junge schläft noch nicht, nimmt sein Instrument und spielt

Dazu schreibt er etwas auf, bringt in Reime, was er fühlt

Falsche Töne, schlechte Verse — es ist gleich wie gut er’s macht

Denn nur schreibend, spielend, singend übersteht er diese Nacht

Das macht durstig, und er dreht an dem Wasserhahn, der spritzt

Etwas aus, was nach dem riecht, was ein Sterbender ausschwitzt

Und du wünschst dir, dass er statt zu trinken in das Becken schifft

Und er tut’s und bleibt für diesmal noch verschont von diesem Gift

Doch schlaf nicht ein im Hotel zur langen Dämmerung, bleib wach

Denn der Atem toter Seelen staut sich unter diesem Dach

Und frisst sich, wenn du schläfst, so tief in Hirn und Lungen fest

Dass du dieses Haus nur sterbend, oder tot wieder verlässt

Deine Uhr zeigt erst auf drei, sie blieb schon vor Stunden steh’n

Sie schläft den langen Schlaf und wird nie mehr wieder geh’n

Es wird Morgen, Junge, nimm jetzt deine Brocken, du musst fort

Da ist ein Park mit einem Brunnen, trink und wasch dich dort

Du wirst doch noch And’re finden, die sind auch so jung wie du

Die erklären dir die Welt, höre ihnen ruhig zu

Dann wirst du weiterzieh’n, viel seh’n, doch das Wenigste versteh’n

Und nach Jahren vielleicht nochmal über diese Schwelle geh’n

Dann schlaf nicht ein im Hotel zur langen Dämmerung, bleib wach

Denn der Atem toter Seelen staut sich unter diesem Dach

Und frisst sich, wenn du schläfst, so tief in Hirn und Lungen fest

Dass du dieses Haus nur sterbend, oder tot wieder verlässt

Сіз бүгін мың миль жүріп өттіңіз

Кеш болды, іздеп, түнейтін жер табасың

Сіз бұрыннан көрген және түсінбеген барлық нәрселерден

Егер сіз шаршаған болсаңыз, сіз ұзақ демалуды қалайсыз

Бұл қонақ үй, тар дәліздегі күңгірт сәуле

Айналаңызға қарасаңыз, өзіңізді жайлы сезінбейсіз

Содан кейін сіз есікті қашан ашатыныңызды нақты білесіз

Сіз мұнда көптен бері болдыңыз

Ұзақ ымыртта қонақүйде ұйықтап қалмаңыз, сергек болыңыз

Өйткені бұл шаңырақ астында өлі жандардың тынысы тоқырауда

Сіз ұйықтап жатқанда миыңыз бен өкпеңізге соншалықты терең енеді

Сен бұл үйден тек өліп немесе өліп барасың

Ал сен отырасың, қарап отырасың, күтесің, бірақ уақыт өткісі келмейді

Ал сіз қабырғаларды кенеттен көріп қалғандай сезінесіз

Сіздікіндей бөлмені көріп, ішке бір бала кіреді

Сіз шошып, сіз бұл бала болуы мүмкін деп ойлайсыз:

Үлкен аяқтар, үлкен көздер үйден қашып кетті

Шаштар мен шалбар тым қысқа, бұл елдегі әдет-ғұрып

Оның айналасындағы жаңа және оғаш нәрселердің бәрін қорықпай жақсы көру

Сіз де ол сияқты жас болдыңыз ба деп ойлайсыз

Ұзақ ымыртта қонақүйде ұйықтап қалмаңыз, сергек болыңыз

Өйткені бұл шаңырақ астында өлі жандардың тынысы тоқырауда

Сіз ұйықтап жатқанда миыңыз бен өкпеңізге соншалықты терең енеді

Сен бұл үйден тек өліп немесе өліп барасың

Көрші бөлмеде сіз өзіңізді қарт адам ретінде көресіз

Жалғыз және ащы, ауру және тіссіз

Ал ол басын шайқап, Киелі кітапты тізесіне қойып отыр

Оның арық өрмекші саусақтары оны қатты қуантады

Қолындағы қызыл қарындашпен тұтас сөйлемдерді сызып тастайды

Ал жиегіне жабайы қарғыс жазады, зұлымдықпен сыбырлайды

Оның саусақтары қазірдің өзінде қансырап жатыр, спазмы бар сияқты дірілдей береді -

Сіз оған тағы бір сағат бересіз, содан кейін бұл ұрыс аяқталады

Иә, ұзақ ымыртта қонақүйде ұйықтап қалмаңыз, сергек болыңыз

Өйткені бұл шаңырақ астында өлі жандардың тынысы тоқырауда

Сіз ұйықтап жатқанда миыңыз бен өкпеңізге соншалықты терең енеді

Сен бұл үйден тек өліп немесе өліп барасың

Бала да ұйықтамайды, аспапты алып ойнайды

Ол үшін бірдеңені жазып алады, сезінгенін рифмаға салады

Қате жазбалар, жаман өлеңдер — ол мұны қаншалықты жақсы орындағаны маңызды емес

Өйткені ол бұл түннен тек жазу, ойнау, ән айту арқылы ғана аман қалады

Бұл сізді шөлдейді, ол бұрқыраған кранды бұрады

Өліп бара жатқан адам тер шығаратын иіске ұқсайтын нәрсе

Ал сіз оның ішудің орнына бассейнде жүзетінін қалайсыз

Және ол мұны істейді және бұл удан әзірге аман қалды

Бірақ ұзақ ымыртта қонақүйде ұйықтап қалмаңыз, сергек болыңыз

Өйткені бұл шаңырақ астында өлі жандардың тынысы тоқырауда

Сіз ұйықтап жатқанда миыңыз бен өкпеңізге соншалықты терең енеді

Сен бұл үйден тек өліп немесе өліп барасың

Сіздің сағатыңыз тек үшті көрсетеді, ол бірнеше сағат бұрын тоқтады

Ол ұзақ ұйықтайды және енді ешқашан кетпейді

Таң болды, балам, қазір кесектеріңді ал, кетуің керек

Субұрқағы бар саябақ бар, сол жерде сусын ішеді, жуады

Сіз әлі де сіз сияқты жас басқаларды таба аласыз

Олар сізге әлемді түсіндіреді, оларды сабырмен тыңдаңыз

Сонда сен алға қарай жүресің, көп нәрсені көресің, бірақ өте аз түсінесің

Ал жылдар өткен соң бұл табалдырығын қайта аттайтын шығар

Олай болса, ұзақ ымыртта қонақүйде ұйықтап қалмаңыз, сергек болыңыз

Өйткені бұл шаңырақ астында өлі жандардың тынысы тоқырауда

Сіз ұйықтап жатқанда миыңыз бен өкпеңізге соншалықты терең енеді

Сен бұл үйден тек өліп немесе өліп барасың