Я полмира почти через злые бои… - Владимир Высоцкий

Я полмира почти через злые бои

Прошагал и прополз с батальоном,

А обратно меня за заслуги мои

Санитарным везли эшелоном.

Привезли

На родимый порог -

На полуторке к самому дому.

Я стоял и немел, а над крышей дымок

Поднимался совсем по-другому.

Окна словно боялись в глаза мне взглянуть.

И хозяйка не рада солдату -

Не припала в слезах на могучую грудь,

А руками всплеснула - и в хату.

И залаяли псы

на цепях.

Я шагнул в полутемные сени,

За чужое за что-то запнулся в сенях,

Дверь рванул - подкосились колени.

Там сидел за столом, да на месте моем

Неприветливый новый хозяин.

И фуфайка на нем, и хозяйка при нем,

Потому я и псами облаян.

Это значит,

пока под огнем

Я спешил, ни минуты не весел,

Он все вещи в дому переставил моем

И по-своему все перевесил.

Мы ходили под богом - под богом войны,

Артиллерия нас накрывала.

Но смертельная рана нашла со спины

И изменою в сердце застряла.

Я себя

в пояснице согнул,

Силу воли позвал на подмогу:

"Извините, товарищи, что завернул

по ошибке к чужому порогу.

Дескать, мир, да любовь вам, да хлеба на стол,

Чтоб согласье по дому ходило".

Ну а он даже ухом в ответ не повел-

Будто так и положено было

Зашатался

некрашеный пол.

Я не хлопнул дверьми, как когда-то

Только окна раскрылись, когда я ушел,

И взглянули мне в след виновато...

Мен зұлымдық шайқастар арқылы әлемнің жартысы болдым

Батальонмен бірге жүріп, жорғалады,

Және еңбегім үшін мені қолдаңыз

Санитарлық қызметкерлер пойызбен тасымалданды.

әкелді

Туу босағасында -

Үйдің өзіне бір жарым.

Мен мылқау тұрдым, шатырдың үстінде түтін шықты

Мен мүлде басқаша тұрдым.

Терезелер менің көзіме қарауға қорқатын сияқты.

Ал үй иесі солдатқа риза емес -

Құдіретті кеудеге көз жасын төкпеді,

Ол қолын лақтырып, саятшылыққа кірді.

Ал иттер үреді

шынжырларда.

Мен жартылай қараңғы өткелге кірдім,

Басқа біреу үшін, бірдеңе үшін ол дәлізде сүрінді,

Есік жұлқынды - тізелер бүктеді.

Онда ол үстелге отырды, бірақ менің орнымда

Қолайсыз жаңа иесі.

Үстінде футболка, онымен үй иесі,

Сондықтан мені ит қаптады.

Бұл дегеніміз,

от астында жатқанда

Мен асығыс едім, бір минут көңілді болмадым,

Ол менің үйімдегі барлық заттарды қайта реттеді

Әрі өзінше бәрінен де асып түсті.

Біз Құдайдың астында жүрдік - соғыс құдайының астында,

Артиллерия бізді жаулап алды.

Бірақ арқасынан өлім жарақатын тапты

Және өзгерістер жүрегінде тұрып қалды.

Мен өзім

белде бүгілген,

Ерік көмекке шақырды:

«Кешіріңіз, жолдастар, бұрылып кеткенім үшін

қателесіп басқа біреудің босағасына.

Айтыңызшы, тыныштық, иә саған махаббат, иә дастархандағы нан,

Осылайша үйлесімділік үйді айналып өтеді.

Ол жауап ретінде құлағын да қозғалтпады -

Болуы керек сияқты

оралды

боялмаған еден.

Бұрынғыдай есікті тарс жаппадым

Мен кеткенде терезелер ғана ашылды

Маған кінәлідей қарады...