Итоги - Земфира

Я ухожу, оставляя горы окурков,

Километры дней,

Миллионы придурков,

Литры крови — подаренной или потерянной…

Оставляю друзей, тех, что наполовину,

Себя на радиоволнах

Коротких и длинных,

Осчастливленных мною и обиженных мною…

Терзает ночь мои опухшие веки,

Я ничего, ничего об этом не помню,

Моя любовь осталась в двадцатом веке…

И снова ночь, стрела отравлена ядом,

Я никогда, никогда тебя не оставлю,

Ты полежи со мною неслышно рядом…

Я ухожу, оставляя причины для споров,

Мою смешную собаку,

Мой любимый город,

Недокуренный план, гигабайт фотографий…

Оставляю мечту — может кто-то захочет,

Три тетради сомнений моим неровным почерком,

Деньги в банке,

И многих себе подобных…

Терзает ночь мои опухшие веки,

Я ничего, ничего об этом не помню,

Моя любовь осталась в двадцатом веке…

Ночь, стрела отравлена ядом,

Я никогда, никогда тебя не оставлю,

Ты полежи со мною неслышно рядом…

Мен кетіп бара жатырмын, таулар темекі тұқылын қалдырып,

Күндердің километрі

Миллиондаған ақымақтар

Қан литрі - донорлық немесе жоғалған ...

Мен достарымды қалдырамын, жартысы барларды,

Өзіңіз радиотолқындарда

Қысқа және ұзақ

Маған қуанып, мені ренжітті...

Түн ісінген қабақтарымды азаптайды,

Бұл туралы ештеңе есімде жоқ

Менің махаббатым ХХ ғасырда қалды...

Тағы да түнде жебе уланды,

Мен сені ешқашан, ешқашан тастамаймын

Сен естілмейтіндей жанымда жатасың...

Мен кетемін, даулардың себептерін қалдырып,

Менің күлкілі итім

Менің сүйікті қалам,

Жартылай ысталған жоспар, гигабайт фотосуреттер...

Мен арман қалдырамын - мүмкін біреу қалар,

Менің біркелкі емес қолжазбамдағы күмәнді үш дәптер,

Банктегі ақша

Және олар сияқты көптеген басқалар ...

Түн ісінген қабақтарымды азаптайды,

Бұл туралы ештеңе есімде жоқ

Менің махаббатым ХХ ғасырда қалды...

Түн, жебе уланды,

Мен сені ешқашан, ешқашан тастамаймын

Сен естілмейтіндей жанымда жатасың...