Blanche - Yseult

Tu nuis, même si je passe sur les jours

Même si je passe sur les nuits

Blanches, tu nuis

Au fond de la remise

Je range le dernier cri

Où je m’arrange avec les non- dits

Je ne sais pas

Si j’aimerais que tu restes

Moi, je t'écris sans cesse

Je te préfère absent

Au moins tu es là

Au moins tu es là

Tes lustres que tu nuis, dans mon dos

Luit ton nom dans tes éclats de rires

Tu nuis

Flatte dans les creux, l’ennui résonne

Ou tu nuis mon tendre ami

Blanche tu nuis

Je ne sais pas

Si j’aimerais que tu restes

Moi, je t'écris sans cesse

Je te préfère absent

Au moins tu es là

Au moins tu es là

Je ne sais pas

Si j’aimerais que tu restes

Moi, je t'écris sans cesse

Je te préfère absent

Au moins tu es là

Au moins tu es là

Où sont passées les journées d’insouciance

Et les années fragiles

Күндер өтсе де, зиян келтіресің

Түнде өтсем де

Ақ, сен зиян

Сарайдың түбінде

Мен соңғы жылауды тастадым

Мен айтылмағанмен басқаратын жерде

Мен білмеймін

Қалғаныңды қаласам

Мен, мен саған үнемі хат жазамын

Мен сенің жоқ болғаныңды қалаймын

Кем дегенде сен осындасың

Кем дегенде сен осындасың

Сен зиян келтіретін люстраларың, Артымнан

Күлкіңнен атың жарқырайды

зиян келтіресің

Шұңқырда жалпақ, зерігу жаңғырық

Немесе сіз менің қымбатты досыма зиян келтіресіз

ақ саған зиян

Мен білмеймін

Қалғаныңды қаласам

Мен, мен саған үнемі хат жазамын

Мен сенің жоқ болғаныңды қалаймын

Кем дегенде сен осындасың

Кем дегенде сен осындасың

Мен білмеймін

Қалғаныңды қаласам

Мен, мен саған үнемі хат жазамын

Мен сенің жоқ болғаныңды қалаймын

Кем дегенде сен осындасың

Кем дегенде сен осындасың

Қайда кетті алаңсыз күндер

Және нәзік жылдар