Туман - Владимир Пресняков

В моё окно пролился странный свет, как будто кто-то краски все смешал.

Мне показалось, что весь мир в туман одет, настал тот день, которого я ждал.

В ту осень был такой же точно день, такой же плыл над городом туман.

И растворилась в нём, оставив только тень, тень, от которой я схожу с ума.

Припев:

В такой дождливый туманный вечер, брожу по улицам, где фонари как свечи

И жду, что вдруг из белой пустоты ты вновь шагнёшь ко мне на встречу.

Туман.

Туман.

Туман.

Туман.

Туман.

Туман.

За стёклами кафе — десятки лиц, я силюсь хоть в одном узнать тебя.

Туман молчит и из его пустых глазниц, как слёзы льются капельки дождя.

Припев:

В такой дождливый туманный вечер, брожу по улицам, где фонари как свечи

И жду, что вдруг из белой пустоты ты вновь шагнёшь ко мне на встречу.

Туман.

Туман.

Туман.

Туман.

Туман.

Туман.

Октябрский вечер и туман — мелодия о грусти.

Привычной стеной стоит туман между нами вновь.

Пусть водопадом мелких брызг вновь волнуют чувства,

Не порочны они между мной и тобой, мы с тобой одни: только я и ты.

Туман.

Туман.

Біреу бәрін араластырып жібергендей, тереземнен біртүрлі сәуле түсті.

Бүкіл әлем тұманға оранғандай, мен күткен күн де ​​келіп қалғандай көрінді.

Сол күзде дәл сол күн еді, қаланың үстінде сол тұман қалқып кетті.

Және ол оған еріді, тек көлеңке қалдырды, мені жынды ететін көлеңке.

Хор:

Осындай жаңбырлы тұманды кеште мен шамдар шам сияқты болатын көшелерді аралаймын

Мен күтемін, сіз кенеттен ақ бостықтан тағы да кездесу үшін маған қарай қадам жасайсыз.

Тұман.

Тұман.

Тұман.

Тұман.

Тұман.

Тұман.

Кафенің әйнегінің артында ондаған жүздер бар, мен сізді тым болмаса біреуінен тануға тырысамын.

Тұман үнсіз, бос көз ұясынан жаңбыр тамшылары жастай ағып жатыр.

Хор:

Осындай жаңбырлы тұманды кеште мен шамдар шам сияқты болатын көшелерді аралаймын

Мен күтемін, сіз кенеттен ақ бостықтан тағы да кездесу үшін маған қарай қадам жасайсыз.

Тұман.

Тұман.

Тұман.

Тұман.

Тұман.

Тұман.

Қазан кеші мен тұман - мұң туралы әуен.

Кәдімгі қабырға – тағы да арамызда тұман.

Кішкентай шашыраңқы сарқырамамен сезімдер қайтадан қозғалсын,

Олар менімен сенің арамызда қатыгез емес, сен екеуміз жалғызбыз: тек мен және сен.

Тұман.

Тұман.