День, в который ты ушла - Владимир Пресняков

Ночь в ладонь мою стекла,

Как капля со стекла,

За долгим летним ливнем.

Там под окнами в рассвет

Как между да и нет

Теряется твой след.

День в который ты ушла

Не обещал тепла

И длился словно годы.

День в который ты ушла,

Меня не позвала,

Но твой мерцающий огонь

Упал в мою ладонь,

Но не коснулся сердца.

Ночь — пустое колдовство,

Вино на одного,

Случайный собеседник.

Ночь, пока царит луна,

Я сяду у окна

И выпью всю до дна ночь.

Я укроюсь от тоски,

Пока твои шаги

Не превратятся в эхо.

Жар твоих блестящих глаз

Кого-то жжёт сейчас, о o-у-o,

Согрев меня всего лишь pаз

В какой-то Новый год

От Рождества Хpистова.

День, в который ты ушла,

Не обещал тепла

И длился словно годы

День, в который ты ушла,

Меня не позвала,

Но твой мерцающий огонь

Упал в мою ладонь,

Но не коснулся сердца.

Алақанымда түнгі стақан,

Шыны тамшыдай

Ұзақ жазғы нөсердің артында.

Таң ата терезенің астында

Иә мен жоқтың арасында

Сіздің ізіңіз жоғалды.

Сен кеткен күні

Жылылыққа уәде бермеді

Және бұл жылдарға созылды.

Сен кеткен күні

Маған қоңырау шалмады

Бірақ сенің жыпылықтайтын отың

Алақаныма түсіп кетті

Бірақ жүрекке тиген жоқ.

Түн – бос сиқырлық

Біреуіне шарап

Кездейсоқ сұхбаттасушы.

Ай билеп тұрғанда түн

Мен терезенің жанында отырамын

Ал мен түні бойы ішемін.

Сағыныштан жасырамын,

Сіздің қадамдарыңыз кезінде

Эхоға айналмайды.

Жарқыраған көздеріңнің нұры

Қазір біреу жанып жатыр, о-о-о

Мені бір рет жылытыңыз

Біраз Жаңа жылда

Мәсіхтің туған күнінен.

Сен кеткен күні

Жылылыққа уәде бермеді

Және жылдарға созылды

Сен кеткен күні

Маған қоңырау шалмады

Бірақ сенің жыпылықтайтын отың

Алақаныма түсіп кетті

Бірақ жүрекке тиген жоқ.