Далёко-далёко - Владимир Черняков, Катя Огонёк

Ну вот мы и дома накрыты столы

Забыты ветра и невзгоды

Ах как же ты жил мой любимый скажи

Далёко далёко от дома

Такие чужие мне виделись сны

И снились мне снова и снова

И жар не снимали холодные льды

Далёко далёко от дома

: Далёко далёко у снежной сосны

Остались и слёзы и грёзы

И снова мы вместе пьём радость весны

И снова цветут наши розы

Скучала я очень и свет от луны

Светил на дверную подкову

Я очень ждала тебя милый, а ты Был далёко далёко от дома

Там были другие совсем облака

И краски другие у грома

И медленней там проходили года

Далёко далёко от дома

И снова мы вместе пьём радость весны

И снова цветут наши розы

Міне, біз де келдік, үстелдер үйде жиналды

Желдер мен қиындықтар ұмытылады

Әй, сен қалай өмір сүрдің, сүйіктім, айтшы

Үйден алыс

Мұндай бейтаныс адамдарды мен түс көрдім

Мен қайта-қайта армандадым

Ал ыстықты салқын мұз да кетірмеді

Үйден алыс

: Қарлы қарағайдың жанында

Қалды, көз жасы мен арман

Тағы да көктемнің қуанышын бірге ішеміз

Ал біздің раушан гүлдеріміз қайтадан гүлдейді

Айдың нұрын, сені қатты сағындым

Есікке тақа жарқырап

Мен сені қатты күттім, қымбаттым, ал сен үйден жырақта болдың

Басқа да бұлттар болды

Ал найзағайдың түстері әртүрлі

Ал онда жылдар баяу өтті

Үйден алыс

Тағы да көктемнің қуанышын бірге ішеміз

Ал біздің раушан гүлдеріміз қайтадан гүлдейді