Золотые погоны - Вика Цыганова

Золотые погоны, Россия моя,

Ты наденешь — опять вера в Бога проснется.

И небесную синь, и ржаные поля

Еще раз защищать, господа, нам придется.

Пусть гремит барабан, ветер треплет знамена,

Наши мысли ясны, наша совесть чиста.

Перед строем Господь всех назвал поименно

И поручик поднял знамя с Ликом Христа.

Припев:

За Россию-мать шашки наголо,

Не страшна в бою пуля шалая.

Кроме Родины нечего терять,

За Россию-мать сладко помирать.

Снова снежная вьюга заглянет в глаза

И дожди потекут, словно детские слезы.

И померкнет на время небес бирюза,

И, как свечи, гореть будут в поле березы.

Уходить за кордон мы сегодня не в праве,

Ведь российскую боль мы с собой не возьмем.

И в последнем бою не стремимся мы к славе,

И без выстрела цепью по полю идем.

Припев:

За Россию-мать шашки наголо,

Не страшна в бою пуля шалая.

Кроме Родины нечего терять,

За Россию-мать сладко помирать.

Алтын иық белдіктері, менің Ресейім,

Сіз оны киіңіз - Құдайға деген сенім қайтадан оянады.

Және көктегі көк, қара бидай егістіктері

Тағы да, мырзалар, бізге қорғауға тура келеді.

Барабан дірілсін, жел желдірсін баннерлерді,

Ойымыз таза, арымыз таза.

Құрылғанға дейін Жаратқан Ие барлығын атымен атады

Ал лейтенант Мәсіхтің жүзімен туды көтерді.

Хор:

Ресей үшін жобалардың анасы қапталмаған,

Ұрыстағы тентек оқ қорқынышты емес.

Отаннан басқа жоғалтатын ештеңе жоқ,

Ана Ресей үшін өлу тәтті.

Тағы да қарлы боран көзіңізге қарайды

Ал жаңбыр балалардың көз жасындай ағып кетеді.

Ал көгілдір көктің уақытында сөнеді,

Және шырақ сияқты олар қайың даласында жанады.

Бүгін кордоннан шығуға құқығымыз жоқ,

Өйткені, біз өзімізбен бірге орыстың дертін алмаймыз.

Ал соңғы шайқаста даңққа ұмтылмаймыз,

Ал шынжырды атпай далада жүреміз.

Хор:

Ресей үшін жобалардың анасы қапталмаған,

Ұрыстағы тентек оқ қорқынышты емес.

Отаннан басқа жоғалтатын ештеңе жоқ,

Ана Ресей үшін өлу тәтті.