Жизнь моя беспутная - Вика Цыганова

Жизнь моя беспутная катится по краю,

Я то струны дергаю, то перебираю.

Оборвутся медные, привлекут к ответу,

И к раскрытым воротам я впотьмах подъеду.

Встретят ангелы меня сдержано, сердечно.

Скажут: «Что ж ты, милая, так жила беспечно?»

Али, что не ведала, али нас забыла?

Вдоволь не наплакалась иль не долюбила?

Али, что не ведала, али нас забыла?

Вдоволь не наплакалась иль не долюбила?

Я со всех сторон грешна — всюду виновата,

Но судите, не сейчас, нынче рановато.

Да, я не наплакалась и не долюбила,

Душу свою грешную на Руси забыла!

Не спешите, ангелы, думайте, решайте!

С Вами жить мне без души или отпускайте.

Струны мои медные туже натяните,

Помолитесь за меня и благословите.

Струны мои медные туже натяните,

Помолитесь за меня и благословите.

Менің тозған өмірім шетінен ағып жатыр,

Мен жіптерді жұлып аламын, содан кейін мен жұламын.

Мыстан сынар, Жауапқа тартады,

Мен қараңғыда ашық қақпаға дейін барамын.

Періштелер мені ұстамдылықпен, мейірімділікпен қарсы алады.

Олар: «Жаным, сен неге сонша бейқам өмір сүрдің?» - дейді.

Али, ол нені білмеді, әлде бізді ұмытты ма?

Жеткілікті жыламадыңыз ба, әлде жақсы көрмедіңіз бе?

Али, ол нені білмеді, әлде бізді ұмытты ма?

Жеткілікті жыламадыңыз ба, әлде жақсы көрмедіңіз бе?

Мен барлық жағынан кінәлімін - барлық жерде кінәлімін,

Бірақ сот, қазір емес, қазір ерте.

Иә, мен жыламадым және ғашық болмадым,

Мен Ресейде күнәкар жанымды ұмыттым!

Асықпа, періштелер, ойлан, шеш!

Сізбен бірге мен жансыз өмір сүре аламын, немесе мені жіберіңіз.

Мыстан бауымды тартыңыз,

Мен үшін дұға етіп, жарылқаңыз.

Мыстан бауымды тартыңыз,

Мен үшін дұға етіп, жарылқаңыз.