Церковь белая - Вика Цыганова

Нынче нет дождя, лишь предчувствие

И тоскливо мне до безумствия

Ветер облака тащит волоком,

А в душе гудит медный колокол

Я не буду пить — дело сделаю

Не в кабак пойду, в церковь белую

По дороге в храм нет ни камушка

Отпусти грехи Светлый батюшка

Отпусти грехи Светлый батюшка

Церковь белая знала много бед

Сто свечей горит, только света нет

Объясни, отец, отчего все так

Вроде день стоит, а на сердце мрак

На душе темно, в голове туман

И куда ни кинь — все сплошной обман

Даже в храме нет мне спасения

В чем же мне искать утешения

В чем же мне искать утешения

Мне бы взять сейчас, да с ума сойти

Вместе с нищими встать на паперти

Только знаю я, есть на небе Бог

Он меня забыл, но другим помог

Верю, правда есть на земле моей

Где-то меж людей, где-то меж церквей

Пусть считают все меня стервою,

Но пока живу, значит верую,

А пока живу, значит верую.

Бүгін жаңбыр жаумайды, тек алдын ала ескерту

Ал мен жындылыққа дейін мұңайып отырмын

Жел бұлттарды сүйреп,

Ал жан дүниесінде мыс қоңырау соғылады

Мен ішпеймін - мен жұмыс істеймін

Тавернаға, ақ шіркеуге бармаймын

Ғибадатханаға барар жолда бірде-бір қиыршық тас жоқ

Күнәларыңды кешір, нұрлы әке

Күнәларыңды кешір, нұрлы әке

Ақ қауым көп қиыншылықтарды білді

Жүз шам жанып тұр, бірақ жарық жоқ

Түсіндірші, әке, неге бәрі солай

Күн тұрған сияқты, бірақ жүректе қараңғылық бар

Жанымда қараңғы, басымда тұман

Ал қайда лақтырсаң да – бәрі өтірік

Тіпті ғибадатханада да мен үшін құтқарылу жоқ

Мен қайдан жұбаныш іздеуім керек

Мен қайдан жұбаныш іздеуім керек

Мен оны қазір қабылдайтын едім, бірақ жынды болдым

Қайыршылармен бірге подъезде тұрады

Көкте Құдайдың бар екенін мен ғана білемін

Ол мені ұмытты, бірақ басқаларға көмектесті

Мен өз жерімде шындық бар деп сенемін

Бір жерде адамдар арасында, бір жерде шіркеулер арасында

Барлығы мені қаншық деп ойласын

Бірақ мен өмір сүргенше сенемін

Ал мен өмір сүріп жатқанда, бұл сенемін дегенді білдіреді.