Север - Вика Цыганова

Тот, кто сердце однажды доверил

В скоротечность безудержных дней

Развернулся душою на север,

Устремился в край белых ночей

Край суровый, бедовый, безбрежный,

Околдованный долгой зимой

Где сбываются наши надежды

Долгожданной и нежной весной.

Север мой, север мой серебряный

Край в снегах, край в снегах затерянный

Серебром ледников окованный

И зимою злой заколдованный

Север мой, север мой серебряный

Край в снегах, край в снегах затерянный

Моё сердце с тобой, север мой ледяной, север мой дорогой

Север мой, север мой, север мой.

Всё живое на север стремится

Звёзды путь освещают во тьме

Пусть не все, но усталые птицы

Возвращаются к нам по весне.

Видно, север любовью берёт,

Манит сердце и душу зовёт

Красотою пьяня

И тебя и меня.

Бір кездері жүрегіне сенген адам

Тынымсыз күндердің өткіншілігінде

Жанын солтүстікке бұрды,

Ақ түндердің шетіне асығады

Шеті қатал, мазасыз, шексіз,

Ұзақ қыс сиқырлаған

Үмітіміздің ақталған жері

Көптен күткен нәзік көктем.

Менің солтүстігім, күміс солтүстікім

Қарда жер, қарда жоғалған жер

Мұздықтардың күмісімен байланған

Ал қыста зұлымдық сиқырланады

Менің солтүстігім, күміс солтүстікім

Қарда жер, қарда жоғалған жер

Жүрегім сенімен, солтүстігім мұзды, солтүстігім қымбат

Солтүстік менікі, солтүстік менікі, солтүстік менікі.

Барлық тіршілік иелері солтүстікке ұмтылады

Жұлдыздар қараңғыда жолды жарықтандырады

Бәрі емес, шаршаған құстар болсын

Олар көктемде бізге оралады.

Солтүстіктің сүйіспеншілікке ие екенін көруге болады,

Жүректі шақырып, жанды шақырады

Сұлулыққа мас болды

Сен де, мен де.