Пастух - ВИА Пламя

Положу на ладонь

Колосок золотой,

В родничок-светлячок

Загляну я до дна.

После дальних дорог,

Возвращаясь домой,

Понимаешь, что значит

Своя сторона.

Ну разве где-нибудь ещё,

Ну разве где-то

Увидишь небо

Такого цвета,

Такие вёсны,

Такие зимы –

Один-единственный

Мой край родимый.

Мне кукушка сто раз

Прокукует в лесу,

И поток синевы

Сразу хлынет в глаза…

Ненароком рукой

Проведу по лицу,

Может это – дождинка,

А может – слеза.

Ну разве где-нибудь ещё,

Ну разве где-то

Увидишь небо

Такого цвета,

Такие вёсны,

Такие зимы –

Один-единственный

Мой край родимый.

Ну разве где-нибудь ещё,

Ну разве где-то

Увидишь небо

Такого цвета,

Такие вёсны,

Такие зимы –

Один-единственный

Мой край родимый.

Такие вёсны,

Такие зимы –

Один-единственный

Мой край родимый.

Мен оны алақаныма саламын

алтын спикелет,

Фонтанель-фляшкада

Мен түбіне қараймын.

Ұзақ сапарлардан кейін

Үйге қайту

Нені білдіретінін түсінесіз бе

Сіздің тарапыңыз.

Ал, басқа жерде

Ал, бір жерде

аспанды көру

Бұл түс

Мұндай бұлақтар

Мұндай қыстар

Жалғыз

Туған жерім.

Мен жүз рет көкек етемін

Ормандағы қарғалар

Және көк ағын

Көзіңізге тура келеді...

Байқаусыз қол

Мен оны сіздің бетіңізден өткіземін

Жаңбыр жауған шығар

Немесе көз жасы болуы мүмкін.

Ал, басқа жерде

Ал, бір жерде

аспанды көру

Бұл түс

Мұндай бұлақтар

Мұндай қыстар

Жалғыз

Туған жерім.

Ал, басқа жерде

Ал, бір жерде

аспанды көру

Бұл түс

Мұндай бұлақтар

Мұндай қыстар

Жалғыз

Туған жерім.

Мұндай бұлақтар

Мұндай қыстар

Жалғыз

Туған жерім.