Muszę z tym żyć - Verba

Wiem że są rzeczy które bolą

Wiem że są takie co jak kamień tona

Wiem że puszczone w niepamięć już nie gonią

Życiu na jakiś czas spokój dają

Upłynęły te dni kiedy czułem się wolny

Będąc jeszcze dzieckiem bawiącym się w wojny

Jednak pozbawiony toku realnego myślenia

Będąc istotą nie mającą nic do powiedzenia

Czekałem na rzeczy których nie rozumiałem

A które później okazały się tylko banałem

To jakbym spał pod osłoną ciemnej nocy

Nieświadomy ze dzieciństwo tak szybko się skończy

Otworzyłem oczy teraz gdy juz dojrzałem

Przestraszyły mnie realia z których wtedy się śmiałem

Zrozumiałem moje błędy z czasem przegrałem

Zrozumiałem zostawiłem niezatarte ślady

Wiem na przekór innym robiłem złe rzeczy

Wiem że czasu nie da się cofnąć

Wiem to co za nami nie umilknie

Wiem każdy musi z tym żyć

Kolejny nastał dzień kiedy życie w swoich dłoniach

Z chorego snu wyrwany dźwigam poza skrajach dźwigam

Ciężar tych zapamiętanych w przyszłości w złości

Wiele spraw straciło na wartości w złości

Zostawiałem innych nie żałując ich wcale w złości

Nie patrząc za siebie szedłem dalej

Zapominając o lojalności wobec bliskich

Teraz nikt z nich nic z tych chwil nie ma już w pamięci

Teraz wiem sam sobie wystawiłem rachunek

Teraz wiem że z ich strony mogę liczyć na szacunek

Wiem że kłębek swego życia rozwija

Ten się plącze raz tu raz tam i z tropu zbija

Wiem plony zbieram z życia poza kontrolą

Wiem były sprawy które po dziś dzień bolą

Wiem za mało czasu abym uczył się na błędach

Bo życie to czas a czas na mnie nie czeka

Мен ауыратын нәрселер бар екенін білемін

Мен олардың бір тонна тас сияқты екенін білемін

Ұмытқаннан кейін олар енді қумайтынын білемін

Олар өмірге біраз уақыт тыныштық береді

Өзімді еркін сезінген күндер өтті

Бала кезінде соғыс ойнайды

Дегенмен, кез келген нақты ойлау процесінен айырылған

Айтары жоқ тіршілік иесі болу

Мен түсінбейтін нәрселерді күттім

Ал бұл кейінірек клише болып шықты

Қараңғы түн жамылып ұйықтап жатқан сияқтымын

Балалық шақтың тез біткенін білмей

Мен қазір есейгендіктен көзімді аштым

Мен күлген шындық сол кезде мені қорқытты

Мен қателіктерімді түсіндім және уақыт өте жеңілдім

Түсінгенім, өшпес ізім қалды

Білемін, басқаларға қарамастан мен жаман істер жасадым

Уақытты кері қайтару мүмкін емес екенін білемін

Біз үшін ненің үнсіз қалмайтынын білемін

Мен әркім онымен өмір сүруі керек екенін білемін

Өмір өз қолыңда тағы бір күн туды

Ауыр ұйқыдан жұлып, Мен оны шетінен тасып

Ашумен келешекте есте қалғандардың ауыртпалығы

Ашумен көп нәрсе құнын жоғалтты

Басқаларды ашуланып өкінбей тастап кеттім

Артыма қарамай жүре бердім

Жақын адамдарға адал болуды ұмыту

Енді олардың ешқайсысы осы сәттердің ешқайсысын есіне түсірмейді

Енді мен өзіме есеп бергенімді білемін

Енді мен олардың құрметіне сене алатынымды білемін

Оның өмірінің шары дамып келе жатқанын білемін

Мынау мұнда-мұнда адасып, абдырап қалады

Мен өмірден алатын егінді бақылаусыз білемін

Мен бүгінге дейін азап шеккен нәрселердің болғанын білемін

Мен қателіктерімнен сабақ алу үшін тым аз уақыт білемін

Өйткені өмір – уақыт, уақыт мені күтпейді