Młode Wilki 7 - Verba

Spotkajmy się, znów, po drugiej stronie…

Nie mogę znieść myśli, że to już koniec…

Siedziała na podłodze, oglądając fotografie

W mieszkaniu, w którym kiedyś

Mieszkała z chłopakiem

Wracały emocje i wspomnienia

Przychodziło niebo i odpływała ziemia…

Pytała «Co mam zrobić, co pomoże mi?

Ja nie mogę dłużej w takiej samotności żyć…

Mija tyle dni, wokół puste ściany

Dlaczego musiał odejść ktoś tak kochany.

?»

Jego duch stał obok, patrzył na jej łzy

Dotykał policzka, lecz nie czuła nic…

'Wróciłem do Ciebie, stoję tu, jak dawniej!

Chciałbym Cię przytulić - kocham Ciebie Skarbie!

Śmierć zabrała mnie, lecz moja dusza pozostała

Obiecałem Ci, że nigdy nie zostaniesz sama!

A to uczucie było zawsze silniejsze od śmierci…

Nikt nie rozerwie tej więzi!"

Spotkajmy się, znów, po drugiej stronie…

Nie mogę znieść myśli, że to już koniec…

Ona wzięła Jego zdjęcie w dłonie

Całowała je — on stał koło niej

Wolnym gestem odwróciła je

I zaczęła po nim pisać ocierając łzę:

'Wiem, że to miało być inaczej

Wiem, że niczego nie naprawię płaczem…

Tak bardzo pragnę, z Tobą być

Kiedy nie ma Ciebie, ja już nie mam nic…"

Wyciągnęła nagle kilkanaście tabletek

Chciał ją powstrzymać, lecz był tylko echem

Krzyczał, lecz jego krzyk był nierealny

Próbował złapać ją, lecz był, bezradny

Jej delikatne ciało osuwało się na ziemię

Jej oczy gasły, a on tulił ją do siebie

Zrobiła to, by być z ukochanym

By spotkać go w nieznanym

Spotkajmy się, znów, po drugiej stronie…

Nie mogę znieść myśli, że to już koniec…

Тағы да кездесейік, арғы жақта...

Мен бітті деп ойлауға шыдай алмаймын...

Ол еденде отырып фотосуреттерге қарап отырды

Бұрынғыдай пәтерде

Ол жігітімен бірге тұрған

Эмоциялар мен естеліктер қайта оралды

Аспан келіп, жер кетіп бара жатты...

Ол: «Маған көмектесетін не істеуім керек?» - деп сұрады.

Мен енді мұндай жалғыздықта өмір сүре алмаймын ...

Қаншама күндер өтіп жатыр, айнала бос қабырғалар

Неліктен сонша жақсы көретін адам кетуге мәжбүр болды.

?»

Оның елесі оның көз жасына қарап тұрды

Ол оның бетіне қолын тигізді, бірақ ол ештеңе сезінді ...

— Мен саған қайтып келдім, бұрынғыдай осында тұрмын!

Мен сені құшақтағым келеді - мен сені сүйемін жаным!

Өлім мені алды, бірақ жаным қалды

Мен саған ешқашан жалғыз болмаймын деп уәде бердім!

Бұл сезім әрқашан өлімнен күшті болды ...

Бұл байланысты ешкім бұзбайды! »

Тағы да кездесейік, арғы жақта...

Мен бітті деп ойлауға шыдай алмаймын...

Ол оның суретін қолына алды

Ол оларды сүйді - ол оның жанында тұрды

Ол баяу қимылмен оларды аударды

Ол көз жасын сүртіп, оған жаза бастады:

«Мен бұл басқаша болуы керек екенін білемін

Мен жылау арқылы ештеңені түзете алмайтынымды білемін ...

Мен сенімен бірге болғым келеді

Сен кеткенде, менде енді ештеңе жоқ...»

Кенеттен ол он шақты таблетка алды

Ол оны тоқтатқысы келді, бірақ бұл жай ғана жаңғырық болды

Ол айқайлады, бірақ оның айқайы шындыққа жанаспады

Ол оны ұстамақ болды, бірақ дәрменсіз болды

Оның нәзік денесі жерге құлады

Оның көздері бозарып, оны өзіне қарсы ұстады

Ол мұны сүйіктісінің қасында болу үшін жасады

Оны белгісіз жерде кездестіру

Тағы да кездесейік, арғы жақта...

Мен бітті деп ойлауға шыдай алмаймын...