Все чудесно - Валерий Леонтьев

Недобрый час в который раз уводит знакомых, любимых,

Погашен свет, кого-то нет — исчез в тумане, во мгле.

Хотя б на миг я скрою лик под маской, что видел у мима,

Мудрей не знать, не знать-не ждать конца пути на земле.

Припев:

А пока мотыльки не сгорают, над огнем в темноте пролетая

Просыпаются в сердце надежды — как прежде, как прежде.

А пока слезы душу не точат, и качают нас жаркие ночи

В этой жизни шальной, если честно — чудесно, всё чудесно!

В недобрый час блеск наших глаз тускнеет, не видя ответа.

Плывут слова, как корабли, в унылый порт без любви.

Недобрый час швыряет в нас дожди уходящего лета.

Крадет мечты немое зло, если не повезло.

Припев:

А пока мотыльки не сгорают, над огнем в темноте пролетая

Просыпаются в сердце надежды — как прежде, как прежде.

А пока слезы душу не точат, и качают нас жаркие ночи

В этой жизни шальной, если честно — чудесно, всё чудесно!

А пока мотыльки не сгорают, над огнем в темноте пролетая

Просыпаются в сердце надежды — как прежде, как прежде.

А пока слезы душу не точат, и качают нас жаркие ночи

В этой жизни шальной, если честно — чудесно, всё чудесно!

Чудесно…

Всё чудесно…

Чудесно…

Жағымсыз сағат тағы да достарын, жақындарын,

Жарық сөнді, ешкім жоқ – тұманда, тұманда ғайып болды.

Бір сәт мимикада көрген масканың астына бетімді жасырсам да,

Білмеу, білмеу, жердегі сапардың аяқталуын күтпеу ақылдырақ.

Хор:

Бұл арада көбелектер қараңғыда оттың үстінен ұшып жанбайды

Олар үміт жүрегінде оянады - бұрынғыдай, бұрынғыдай.

Осы аралықта көз жасы жанды қайрай алмай, ыстық түндер тербетеді

Мына жынды өмірде, шынымды айтсам, тамаша, бәрі тамаша!

Жағымсыз сағатта біздің көзіміздің жарқырауы жауап көрмей, күңгірттенеді.

Сөздер сүйіспеншіліксіз мұңсыз портқа кемелер сияқты жүзіп келеді.

Жаман сағат бізге өтіп бара жатқан жаздың жаңбырын лақтырады.

Үнсіз зұлымдық армандарды ұрлайды, егер сәттілік болмаса.

Хор:

Бұл арада көбелектер қараңғыда оттың үстінен ұшып жанбайды

Олар үміт жүрегінде оянады - бұрынғыдай, бұрынғыдай.

Осы аралықта көз жасы жанды қайрай алмай, ыстық түндер тербетеді

Мына жынды өмірде, шынымды айтсам, тамаша, бәрі тамаша!

Бұл арада көбелектер қараңғыда оттың үстінен ұшып жанбайды

Олар үміт жүрегінде оянады - бұрынғыдай, бұрынғыдай.

Осы аралықта көз жасы жанды қайрай алмай, ыстық түндер тербетеді

Мына жынды өмірде, шынымды айтсам, тамаша, бәрі тамаша!

Керемет…

Бәрі тамаша…

Керемет…