Ночной звонок - Валерий Леонтьев

Снова ты звонишь, долго говорим, душу бередишь голосом своим.

В небе за окном день уходит прочь, сколько раз вдвоем, сколько раз вдвоем мы встречали ночь?

Нам не повезло так тому и быть, все уже ушло нечего делить.

Кто тебе сказал, кто тебе сказал, что тоскую я?

Кто тебе сказал, кто тебе сказал, что люблю тебя?

Твой звонок ночной, твой звонок ночной, как пророчество.

Гонится за мной, гонится за мной одиночество!

Кто тебе сказал, кто тебе сказал, что тоскую я?

Кто тебе сказал, кто тебе сказал, что люблю тебя?

Твой звонок ночной, твой звонок ночной, как пророчество.

Гонится за мной, гонится за мной одиночество!

Голос твой дрожит, трубка горяча, будто в ней горит черная свеча.

Кто-то там опять в дверь твою стучит лучше мне не знать, лучше мне не знать кто с тобой в ночи.

Хватит говорить незачем звонить в дом чужой.

Я хочу забыть, дай же мне забыть голос твой!

Кто тебе сказал, кто тебе сказал, что тоскую я?

Кто тебе сказал, кто тебе сказал, что люблю тебя?

Твой звонок ночной, твой звонок ночной, как пророчество.

Гонится за мной, гонится за мной одиночество!

Кто тебе сказал, кто тебе сказал, что тоскую я?

Кто тебе сказал, кто тебе сказал, что люблю тебя?

Твой звонок ночной, твой звонок ночной, как пророчество.

Гонится за мной, гонится за мной одиночество!

Голос твой дрожит, трубка горяча...

Кто тебе сказал, что тоскую я?

Кто тебе сказал, что люблю тебя?

Голос твой дрожит, трубка горяча...

Кто тебе сказал?

Кто тебе сказал?

Қайта шақырасың, ұзақ сөйлесеміз, дауысыңмен жаныңды тербетесің.

Терезе сыртындағы аспанда күн өтеді, неше рет бірге, неше рет бірге түнді кездестірдік?

Біздің жолымыз болмады, бәрі кетті, бөлісетін ештеңе жоқ.

Саған кім айтты, кім айтты мен аңсаймын деп?

Саған кім айтты, сені сүйемін деп кім айтты?

Түнде шақыруың, түнде шақыруың пайғамбарлық сияқты.

Мені қуып, жалғыздықты қуып!

Саған кім айтты, кім айтты мен аңсаймын деп?

Саған кім айтты, сені сүйемін деп кім айтты?

Түнде шақыруың, түнде шақыруың пайғамбарлық сияқты.

Мені қуып, жалғыздықты қуып!

Даусың дірілдеп, түтік ыстық, ішінде қара шырақ жанып тұрғандай.

Сол жерде тағы біреу есігіңді қағады, білмегенім жақсы, түнде жаныңда кім бар екенін білмегенім жақсы.

Сөйлеуді тоқтатыңыз, біреудің үйіне қоңырау шалудың қажеті жоқ.

Ұмытқым келеді, дауысыңды ұмытуға рұқсат ет!

Саған кім айтты, кім айтты мен аңсаймын деп?

Саған кім айтты, сені сүйемін деп кім айтты?

Түнде шақыруың, түнде шақыруың пайғамбарлық сияқты.

Мені қуып, жалғыздықты қуып!

Саған кім айтты, кім айтты мен аңсаймын деп?

Саған кім айтты, сені сүйемін деп кім айтты?

Түнде шақыруың, түнде шақыруың пайғамбарлық сияқты.

Мені қуып, жалғыздықты қуып!

Даусың дірілдеп, құбыр ыстық...

Менің көңілсіз екенімді саған кім айтты?

Мен сені сүйемін деп саған кім айтты?

Даусың дірілдеп, құбыр ыстық...

Саған кім айтты?

Саған кім айтты?