Человек дождя - Валерий Леонтьев

Человек дождя

Мы идем по краю ночи,

И тебя целую я,

Но кто-то плачет и хохочет,

И грустно смотрит на меня —

Человек дождя,

Человек дождя.

Дождь разбился о дорогу,

А в том разбившемся дожде

И струится, и смеется,

И танцует на воде —

Человек дождя,

Человек дождя.

А мы любили, как хотели,

А мы любили, как умели,

Но зачем мои надежды ты украл, уходя,

Человек дождя?

И я тебя винить не буду,

И скоро я тебя забуду,

Ведь давно мои надежды ты украл, уходя,

Человек дождя,

Человек дождя,

Человек дождя.

Ты опять снимаешь платье,

Надеваешь темноту,

Я хочу поймать тебя в объятья,

Но ловлю лишь пустоту.

Я теряю тебя,

Я теряю тебя.

Капли на твоих ресницах,

Хлещет по стеклу вода.

Может это все мне снится?

Ведь я не звал тебя сюда,

Человек дождя,

Человек дождя,

Человек дождя.

А мы любили, как хотели,

А мы любили, как умели,

Но зачем мои надежды ты украл, уходя,

Человек дождя?

И я тебя винить не буду,

И скоро я тебя забуду.

Ведь давно мои надежды ты украл, уходя,

Человек дождя,

Человек дождя,

Человек дождя.

Человек дождя,

Ты прячешься в осколках зеркал.

Человек дождя,

Я в себя тебя не пускал.

Человек дождя,

Человек дождя,

Я тебя не искал, и не ждал,

И не знал, и не звал.

А мы любили, как хотели,

А мы любили, как умели,

Но зачем мои надежды ты украл, уходя,

Человек дождя?

И я тебя винить не буду,

И скоро я тебя забуду,

Ведь давно мои надежды ты украл, уходя,

Человек дождя,

Человек дождя,

Человек дождя,

Человек дождя,

Человек дождя,

Человек дождя,

Человек дождя,

Человек дождя,

Человек дождя.

Жаңбыр адамы

Біз түннің шетінде серуендеп келеміз

Ал мен сені сүйемін

Бірақ біреу жылап күліп жатыр,

Маған өкінішпен қарайды -

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы.

Жаңбыр жолға құлады

Және сол сынған жаңбырда

Және ағып, күледі

Ал суда билейді -

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы.

Ал біз өзіміз қалағандай сүйдік

Ал біз қолдан келгенше сүйдік

Неге сен кеткенде менің үмітімді ұрладың,

Жаңбыр адамы?

Ал мен сені кінәламаймын

Жақында мен сені ұмытамын

Баяғыда сен менің үмітімді ұрлап кеттің,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы.

Сен тағы да көйлегіңді шеш

Қараңғылықты кию

Мен сені құшағыма алғым келеді,

Бірақ мен тек бостықты ұстаймын.

Мен сені жоғалтып жатырмын

Мен сені жоғалтып жатырмын.

Кірпіктеріңізге тамшылар

Стаканға су шашырайды.

Мүмкін мен бәрі армандап жүрген шығармын?

Өйткені, мен сені мұнда шақырған жоқпын,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы.

Ал біз өзіміз қалағандай сүйдік

Ал біз қолдан келгенше сүйдік

Неге сен кеткенде менің үмітімді ұрладың,

Жаңбыр адамы?

Ал мен сені кінәламаймын

Жақында мен сені ұмытамын.

Баяғыда сен менің үмітімді ұрлап кеттің,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы.

Жаңбыр адамы,

Сіз айна сынықтарына тығыласыз.

Жаңбыр адамы,

Мен сені кіргізбедім.

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы,

Мен сені іздемедім, күтпедім,

Ал мен білмедім, қоңырау шалмадым.

Ал біз өзіміз қалағандай сүйдік

Ал біз қолдан келгенше сүйдік

Неге сен кеткенде менің үмітімді ұрладың,

Жаңбыр адамы?

Ал мен сені кінәламаймын

Жақында мен сені ұмытамын

Баяғыда сен менің үмітімді ұрлап кеттің,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы,

Жаңбыр адамы.