Изумруд - Валерий Агафонов

Нет, не пурпурный рубин

Не аметист лиловый,

Не наглой белизной

Сверкающий алмаз

Не подошли бы так

К лучистости суровой

Холодных ваших глаз

Как этот тонко огранённый,

Хранящий тайну чёрных руд,

Ничьим огнём не опалённый

Ни в что на свете не влюблённый,

Темно-зелёный изумруд.

Мне не под силу боль

Мучительных страданий,

Пускай разлукою

Восславят их года,

Чтоб в ярком золоте

Моих воспоминаний

Сверкали б вы всегда.

Как этот дивно огранённый…

Жоқ, күлгін рубин емес

Күлгін аметист емес,

Аппақ емес

жарқыраған гауһар

Бұлай жараспайды

Қатты жарқырауға

Көзіңе суық

Бұл нәзік кесілген сияқты

Қара кеннің сырын сақтаған,

Ешқандай отқа күймеген

Дүниеде ешнәрсеге ғашық емес,

Қою жасыл изумруд.

Мен ауырсынуды көтере алмаймын

ауыр азап,

Ажырасу

Жылдар оларды даңқтайды,

Осылайша, жарқын алтынмен

менің естеліктерімнен

Сіз әрқашан жарқырап тұратын едіңіз.

Бұл қандай керемет көрініс...