Глядя на луч пурпурного заката - Валерий Агафонов

Глядя на луч пурпурного заката

Стояли мы на берегу Невы

Вы руку жали мне, промчался без возврата

Тот сладкий миг, его забыли вы

Вы руку жали мне, промчался без возврата

Тот сладкий миг, его забыли вы

До гроба вы клялись любить поэта

Боясь людей, боясь пустой молвы

Вы не исполнили священного обета

Свою любовь и ту забыли вы

Вы не исполнили священного обета

Свою любовь и ту забыли вы

Но смерть близка, близка моя могила

Когда умру, как тихий шум травы

Мой голос прозвучит и скажет вам уныло

Он вами жил, его забыли вы

Мой голос прозвучит и скажет вам уныло

Он вами жил, его забыли вы

Күлгін күннің батуына қарап

Біз Неваның жағасында тұрдық

Сен менің қолымды қыстың, қайтып келместен жүгіріп кетті

Сол тәтті сәт, сен оны ұмыттың

Сен менің қолымды қыстың, қайтып келместен жүгіріп кетті

Сол тәтті сәт, сен оны ұмыттың

Көрге дейін ақынды сүйемін деп ант еттің

Адамдардан қорқады, бос өсектен қорқады

Қасиетті антыңды орындамадың

Сен махаббатыңды да, оны да ұмыттың

Қасиетті антыңды орындамадың

Сен махаббатыңды да, оны да ұмыттың

Бірақ өлім жақын, қабірім жақын

Мен өлгенде, шөптің тыныш шуындай

Менің дауысым естіледі және сізге мұңды айтады

Ол сенің жаныңда өмір сүрді, сен оны ұмыттың

Менің дауысым естіледі және сізге мұңды айтады

Ол сенің жаныңда өмір сүрді, сен оны ұмыттың