Vater - Umbra Et Imago

Warum soll mein Herz aus tausend Wunden bluten?

Warum liegst du jetzt so blass auf diesem Lager?

Warum muß ich mit diesen Qualen zahlen?

Warum all die vielen Jahre dieser Hohn?

Sang ich auch das Lied der Vagabunden

So war ich immer noch dein Sohn

Warum hast du keinen Frieden bringen lassen

Als dein Herz dich in die Ferne trug?

War nicht dein frommer Christenglaube

Ein dunkler kalter Einfaltskerker?

All der Mühsal karger Lohn

Nur noch Betrug, nur noch Betrug?

Vater, hörst du mich?

Vater, siehst du mich?

Vater, liebst du mich?

Vater, liebst du mich?

Vater, jetzt liegst du auf dem Totenbette

Der Körper im letzten Schlaf versenkt

Ich beuge vor deinem Haupt das Knie

Es muss ein stummer Abschied sein

Warum gabst du mir meine Chance nie?

Vater, ich wollte immer nur dein Junge sein

Das selbe Blut war doch unser Band

Warum ließest du mich nicht in meiner Sünde leben?

Deine Gunst war an einen Preis gebunden

Hast du mich denn nicht erkannt?

Vater, hörst du mich…

Vater, so fahre jetzt aus deinem Körper

Und nehme meine Sehnsucht mit in dein Wunderland

All die nie gesagten Worte, die Liebe und deinen Stolz

Vielleicht hat dein Gott da oben dich auch schon längst verbannt

Wie lange soll ich denn noch Kriege führen

Gegen diese verlogene Welt

Wenn nicht einmal Fleisch und Blut verbindet

In diesem harten Kampf?

Ich werde niemals eine Antwort finden

Nicht für Blut und nicht für Geld

Vater, ich seh dich in die Grube fahren

Zu Asche wird dein alter Leib

Auch mein Fleisch wird einst als Asche

Von den Hügeln wehn, in einer fernen Zeit

Vielleicht wird der Staub sich dann verbinden

Was das Blut hat nie getan

Vielleicht werden wir dann die Weisheit finden

Vielleicht bricht dann der harte Bann

Vater

Неге менің жүрегім мың жарадан қансын?

Неге қазір мына төсекте бозарып жатырсың?

Неге мен осы азаптармен төлеуім керек?

Неліктен осыншама жылдар бойы мысқыл болды?

Мен де қаңғыбастардың әнін айттым

Сондықтан мен сенің ұлың болдым

Неге тыныштық әкелмеді?

Жүрегің сені алысқа апарған кезде?

Сіздің тақуалық христиандық сеніміңіз емес пе еді

Қара суық зындан ба?

Барлық қиындықтың аз сауабы

Тек алаяқтық, тек алаяқтық па?

Әке, сен мені естисің бе?

Әке, мені көріп тұрсың ба?

әке сен мені жақсы көресің бе

әке сен мені жақсы көресің бе

Әке, қазір өлім төсегінде жатырсыз

Дене соңғы ұйқыда батып кетті

Мен сіздің басыңыздың алдында тізе бүгемін

Бұл үнсіз қоштасу болса керек

Неге маған мүмкіндік бермедің?

Әке, мен әрқашан сіздің ұлыңыз болғым келді

Сол қан біздің туысымыз еді

Неге менің күнәммен өмір сүруге рұқсат бермедің?

Сіздің жақсылығыңыз бағамен келді

Мені танымадың ба?

Әке, естіп тұрсың ба...

Әке, қазір денеңнен кет

Ал сағынышымды өзіңмен бірге ғажайыптар еліңе апар

Барлық сөздер ешқашан айтылмаған, махаббат пен мақтаныш

Мүмкін жоғарыдағы құдайыңыз сізді әлдеқашан қуып жіберген шығар

Мен тағы қанша соғысамын?

Мына өтірік дүниеге қарсы

Тіпті ет пен қан қосылмаса

Осы қиын күресте?

Мен ешқашан жауап таба алмаймын

Қан үшін де, ақша үшін де емес

Әке, мен сізді шұңқырға айдап бара жатқаныңызды көріп тұрмын

Ескі денең күлге айналады

Тіпті менің етім де бір күні күлге айналады

Төбелерден соққан, Алыс уақытта

Мүмкін сол кезде шаң жиналып қалар

Қан ешқашан жасамаған

Бәлкім, сонда даналықты табамыз

Мүмкін сол кезде қатты заклинание бұзылады

Әке