Outro - Umbra Et Imago

Louise stand am Herd den langen Tag

Und ihr Gesicht war schon ganz schwarz vom Rauch

Und wenn sie nachts auf ihrem Strohsack lag

Da war sie müd und ausgehungert auch

Sie war nur armer Leute Waisenkind

Und wollte lieber sein ein Baum im Sommerwind

Und als ein Herr sie stehen sah am Herd

So schwarz vom Rauch verwandelt das Gesicht

Da war sie ihm trotzdem die Dukaten wert

Für eine Nacht, aber Sie mochte nicht

Sie war nur armer Leute Waisenkind

Und wollte lieber sein ein Baum im Sommerwind

Da sagte ihr der Herr: Dass sie ihm bald

Sein Weib möcht sein und ganz in Seiden gehn

Auch habe er ein schönes Schloss im Wald

Dort würde sie nie wieder von ihm gehn

Sie war nur armer Leute Waisenkind

Und blühte wie ein Baum im Sommerwind

Und jetzt verstand sie auch

Warum nicht Brot allein

Sattmachen kann den Bauch

Es muss auch Liebe sein

Sie war nur armer Leute Waisenkind

Und wollte, dass er bliebe, dieser Sommerwind

Der Sommerwind ging hin mit Kriegsgeschrei

Und färbte in der Nacht den Himmel rot

Und in der Schlacht war auch ihr Mann dabei

Sie wusste nicht wohin mit ihrer Not

Sie war nur armer Leute Waisenkind

Und wollte wieder sein ein Baum im Sommerwind

Im Feld lag mancher Reiter schon verweht

Wie Blätter vom vergangnen Jahr

In ihrem Herzen drin war kein Gebet

Nur wie der Schnee so weiß war jetzt ihr Haar

Sie war nur armer Leute Waisenkind

Und hatte nur den einen Gott, den Sommerwind

Und als ihr Leib so welk war wie ein Baum

Im Herbst, da ging sie in den Fluss

Und machte mit dem alten Sommertraum

Und ihrer grauen Armut endlich Schluss

Sie war nur armer Leute Waisenkind

Und wollte nie mehr sein ein Baum im Sommerwind

Луиза күні бойы пештің жанында тұрды

Ал оның беті түтіннен әлдеқашан қарайып кеткен

Ал түнде ол өз паллетінде жатқанда

Ол сол кезде де шаршап, аштықта болды

Ол кедейлердің жетім баласы ғана еді

Жазғы желде ағаш болғанды ​​қалаймын

Ал олардың ошақ қасында тұрғанын көргенде

Сондықтан түтіннің қарасы бетті өзгертеді

Бұл оған әлі де дукатқа тұрарлық еді

Бір түн, бірақ саған ұнамады

Ол кедейлердің жетім баласы ғана еді

Жазғы желде ағаш болғанды ​​қалаймын

Сонда Жаратқан Ие оған: «Оны тезірек бер

Әйелі толығымен жібек болып, жүруді қалайды

Оның орманда әдемі сарайы да бар

Онда ол оны енді ешқашан тастамайды

Ол кедейлердің жетім баласы ғана еді

Ал жаздың желінде ағаш сияқты гүлдеді

Енді ол да түсінді

Неге жалғыз нан емес

Асқазанды толтыра алады

Бұл да махаббат болуы керек

Ол кедейлердің жетім баласы ғана еді

Осы жаздың желінде қалуын қалады

Жазғы жел соғыс зарымен сейілді

Түнде аспанды қызыл түске бояды

Оның күйеуі де шайқаста болды

Ол қиналғанымен не істерін білмеді

Ол кедейлердің жетім баласы ғана еді

Жазғы желде қайтадан ағаш болғысы келді

Далада кейбір шабандоздар желге ұшты

Былтырғы жапырақтар сияқты

Оның жүрегінде дұға болған жоқ

Оның шашы қазір қардай аппақ болды

Ол кедейлердің жетім баласы ғана еді

Оның жалғыз құдайы болды, ол жазғы жел

Оның денесі ағаш сияқты қурап қалған кезде

Күзде ол өзенге кетті

Ескі жазғы арманмен жасады

Ақырында олардың сұр кедейлігі аяқталды

Ол кедейлердің жетім баласы ғана еді

Және ешқашан жазғы желде ағаш болғым келмеді