Vorstadt - Tua

Und da war immer die Angst, ich war wie in meinem Zimmer gefang’n

Es ist so zwanzig Jahre her, doch ich erinner' mich dran

Als ob es grade wär', auf die Straße lieber gar nicht mehr

Die sagten, dass sie morgen komm’n und mich schlagen werden

Vor der Schule oder nach der ersten

Im Park, aufm Weg zum Sport, ich fragte mich, wo die warten werden

Spiele starke Nerven und hoff', dass sie nix davon merken

Meine Freunde sind feige, aber ich werd' mich wehren

Und dabei war nie klar, wer die war’n, denn die war’n

Nur Phantome, große Brüder mit Phantasienamen

Nermin und Cihan, einer brutaler als der and’re

Meine Freunde verwandelten sich in niemand

Und jede Truppe von Jungs, die in der Gegend stand

Fühlte sich gefährlich an in meinem Überlebenskampf

Werde bloß kein Beta-Mann, Alphamännchen in Beta-Gestalt

Für Beta gehalten, schlägert sich halt

Hochhäuser an 'nem Feld, Vorstadt

Dann noch mehr Dorf als Großstadt

Hochhäuser an 'nem Feld, Vorstadt

Dann noch mehr Dorf als Großstadt

Hochhäuser an 'nem Feld, Vorstadt

Dann noch mehr Dorf als Großstadt

Und alles, was sie sagen, macht die stille Post

Und bläht sich in meinem Kinderkopf zu riesigen Bildern auf

Wir sagten: «Niemals trennen wir uns»

Das ist so zehn Jahre her und da war’n ständig die Jungs

Ich hatte Seiten gewechselt, man hatte Ängste vor uns

Du kannst auf die Fresse kriegen ohne Grenzen und Grund (yeah)

Socken über Hosen (yeah), so wie die Franzosen (yeah)

Jugendhaus, Breakdance, Training mit den Großen (yeah)

Remus und MacTwo, wir nannten sie beim Pseudonym

Wenn einer gelobt wurde, konnte man die Freude spür'n

Eltern aus aller Herren Länder, doch wir stolz auf unsre Stadt

Und wir dachten, unser Kaff ist Wunder was

Und wir hätten es verteidigt ohne Unterlass

Und jeden rund gemacht, der was Unbedachtes und Dummes sagt

Und die Zivibull’n gaben sich kumpelhaft

Kannten unsre Namen gut, wussten schon, wer Unsinn macht

Aber dann hätten die Jungs fast ein’n umgebracht

Die Hälfte von uns im Knast, plötzlich war es dunkel nachts

Paar hab’n umgedacht, paar tragen Kutten jetzt

Erhan meint: «Jedes Geschäft ist ein schmutziges»

Egal, ob du Putze bist oder 'n Puff besitzt

Und wenn sie nicht will, dann muss sie nicht

Hochhäuser an 'nem Feld, Vorstadt

Dann noch mehr Dorf als Großstadt

Hochhäuser an 'nem Feld, Vorstadt

Dann noch mehr Dorf als Großstadt

Hochhäuser an 'nem Feld, Vorstadt

Dann noch mehr Dorf als Großstadt

Und alles, was sie sagen, macht die stille Post

Ich scheiß' auf was sie labern, aber wissen will ich’s doch

In meiner Heimstadt

Auf den Straßen, auf der Straße

Das Polizei, Polizei mit Pistolen könnte nix etwas machen

Weil die Antwort kommt von Kalaschnikow-Schüssen

Von Gewehrmaschinen

Nun bin ich selten am Start, nur in der Welt von den Stars

Das mag auf viele von damals so wirken, doch grad mal die Hälfte ist wahr

Fahre den Wagen mit drei km/h vorbei an den Stell’n, wo wir war’n

Vielleicht ist da noch wer oder ich bin selber noch da

Und steh' grad inmitten von Lebensabschnitten

Die Stress miteinander angefangen hab’n, gehe dazwischen (was?)

Komm, mal vernünftig, gebe nach, mache auf Fünfzigjähriger

Und am nächsten Tag will ich irgendetwas sagen (fick ihn, fick ihn, fick ihn)

Nein, ich bin nicht mehr der Alte

Frage mich auch, was der war und was ich davon halte

C’est la vie, wie das Leben so geht

Ich such' einen Ort, an dem was entsteht

Wonach ich mich später mal sehn', wenn ich’s jemand erzähle

Und hier ist es nicht, als ob ich nur mal draußen wär'

Sondern mein altes Ich ist kein Zuhause mehr (ah, ah)

Ich such' ein neues und muss damit laufen lern’n

Ich weiß zwar noch nicht, wohin, aber genau, woher, Dicka

Hochhäuser an 'nem Feld (wuh), Vorstadt

Hochhäuser an 'nem Feld (wuh), Vorstadt, ah

Alles, was sie sagen, macht die stille Post

Alles, was sie sagen, macht die stille Post

Ich leb' hier nicht mehr, doch irgendwie immer noch

Әрқашан қорқыныш болды, мен бөлмемде қамалып қалдым

Жиырма жыл болды, бірақ есімде

Дәл қазір сияқты, мен көшеге мүлдем шықпағанды ​​жөн көремін

Ертең келеміз деп ұрсып тастады

Мектепке дейін немесе біріншіден кейін

Саябақта, спортзалға бара жатқанда, мен олар қайда күтеді деп ойладым

Күшті жүйкемен ойнаңыз және олар ештеңе байқамайды деп үміттеніңіз

Менің достарым қорқақ, бірақ мен қарсы шығамын

Және олардың кім екені ешқашан анық болмады, өйткені олар болды

Жай ғана фантомдар, есімдері сәнді үлкен ағалар

Нермин мен Джихан, бірі екіншісінен қатыгез

Менің достарым ешкімге айналды

Айналада тұрған әрбір жігіттер тобы

Тіршілік үшін күресімде қауіпті сезіндім

Бета-еркек, бета-пішінде альфа-еркек болмаңыз

Бета деп қателесті, тек ұрысады

Далада, қала маңындағы көпқабатты үйлер

Сонда үлкен қаладан да көп ауыл

Далада, қала маңындағы көпқабатты үйлер

Сонда үлкен қаладан да көп ауыл

Далада, қала маңындағы көпқабатты үйлер

Сонда үлкен қаладан да көп ауыл

Олардың айтқанының бәрін үнсіз пост жасайды

Және менің баламның басындағы үлкен бейнелерге айналады

Біз: «Біз ешқашан ажыраспаймыз» дедік.

Бұл он жыл бұрын болды және әрқашан ұлдар болды

Менің көзқарасым өзгерді, адамдар бізден қорқа бастады

Сіз өзіңіздің бетіңізге шектеусіз және себепсіз кіре аласыз (иә)

Шалбардың үстіндегі шұлықтар (иә), француздар сияқты (иә)

Жастар үйі, брейк-данс, үлкендермен жаттығу (иә)

Ремус пен МакТво, біз оларды бүркеншік аттарымен атадық

Біреуді мақтағанда, сіз қуаныш сезінесіз

Әлемнің түкпір-түкпірінен келген ата-аналар, бірақ біз өз қаламызды мақтан тұтамыз

Ал біз өз үйіндімізді ғажайып деп ойладық

Ал біз оны тоқтаусыз қорғайтын едік

Ойсыз, ақымақтық айтатындардың барлығын дөңгелетіп тастады

Ал азаматтық бұқалар хум сияқты әрекет етті

Біздің есімді жақсы білетін, кімнің ақымақ екенін білетін

Бірақ кейін балалар біреуін өлтіре жаздады

Біздің жартымыз түрмеде, түнде кенет қараңғы болды

Ерлі-зайыптылар ойларын өзгертті, қазір кейбіреулері халат киіп жүр

Ерхан айтады: «Әр іс лас»

Сылақшысың ба, жеханалар бар ма, бәрібір

Ал егер ол қаламаса, онда оған міндетті емес

Далада, қала маңындағы көпқабатты үйлер

Сонда үлкен қаладан да көп ауыл

Далада, қала маңындағы көпқабатты үйлер

Сонда үлкен қаладан да көп ауыл

Далада, қала маңындағы көпқабатты үйлер

Сонда үлкен қаладан да көп ауыл

Олардың айтқанының бәрін үнсіз пост жасайды

Мен олардың не туралы айтып жатқанына мән бермеймін, бірақ мен білгім келеді

Туған жерімде

Көшелерде, көшелерде

Полиция, қару ұстаған полицейлер ештеңе істей алмады

Өйткені жауап Калашников оқтарынан келеді

Автоматтардан

Қазір мен сирек бастаймын, тек жұлдыздар әлемінде

Сол кезде көптерге солай көрінуі мүмкін, бірақ оның жартысы шындық

Көлікті біз болған жерлерден үш км/сағ жылдамдықпен жүргізіңіз

Мүмкін басқа біреу бар немесе мен әлі де сондамын

Ал мен өмір кезеңдерінің дәл ортасындамын

Бір-бірімен стрессті бастағандар араласады (не?)

Келіңіз, парасатты болыңыз, беріліңіз, елу жасты көрсетіңіз

Келесі күні мен бірдеңе айтқым келеді (блять оны, оны блять, оны блять)

Жоқ, мен бұрынғыдай емеспін

Мен де бұл не болды және ол туралы не ойлайтыным қызықтырады

C'est la vie, өмір қалай өтеді

Мен бірдеңе жасалған жерді іздеймін

Біреуге айтсам, кейін не күтемін

Ал мұнда мен сыртта жүргендей емеспін

Бірақ менің бұрынғы үйім енді үй емес (аа, ах)

Мен жаңасын іздеп жүрмін және онымен жүруді үйренуім керек

Мен қайда барарымды әлі білмеймін, бірақ қайдан, Дика

Далада (ух), қала маңындағы көпқабатты үйлер

Далада көпқабатты үйлер (ух), қала маңы, ах

Олардың айтқанының бәрін үнсіз пост жасайды

Олардың айтқанының бәрін үнсіз пост жасайды

Мен енді мұнда тұрмаймын, бірақ әйтеуір тұрамын