Wenn man zur Sonne geht - Tua

Sieh, der Morgen erscheint mit einer Sonne die weint

Auf den Beton und ich schreibe diesen Song und die Zeile

Weil ich komme nicht weiter

Bin gefangen in 'ner riesen Menge von dieser Scheiße

Sag mir nur was die Zukunft bringt

Ich hab' einen Weg gewählt, der keine Garantie kennt

Freunde mein': «Schau dich um, du bist blind.»

Nur wenn ich an diesen Weg nicht glaube, alter, wie denn dann

Soll es weiter geh’n, man, ich hab' keine zehn, man

Nur das eine Leben, nur mein eigenes Leben

Nur mein eigenen Weg und den will keiner gehen

Ich werd alleine stehn', ich hab'

Keine Tränen für keinen von denen

Und keine Zeit zu reden

Mit allem Neid von denen

Meinetwegen, man ihr könnt weiter haten

Doch alter, meine Seele, die kann mir keiner nehmen

Und ich schreibe weiter Verse über Verse

Über Dinge, die mein Leben hier prägen und form'

Man, ich komme von der Straße und Stress mit den Zeilen

Voller Regen und Nebel davon

Viele meiner Freunde haben keine Chance

Haben sich in jungen Jahren ihren Weg verbaut, gebt nicht auf

Guck, ich bin am Fighten, immer wieder geht die ganze Arbeit kläglich aus

Regt mich auf, doch ich geb' nichts drauf, steh' gleich auf

Man, das Leben ist 'ne Hure, bitte

Wieso soll ich meine Tränen für sie geben?

Denn ich brauche meine Augen klar, denn ich seh' hinauf, streb' da rauf

Seh, die Sonne weint weiter, man, der Regen braust, seh' nach draußen

Seh, die Gegend: Grau, wie das Leben auch

Doch ich weiß, mein Kopf ist der Weg hier raus

Und manchmal klopft er an die Tür — BOOM BOOM

Und er fragt, wie es mir geht

Er spricht mit gespaltener Zunge, ich kann es seh’n

Und dann sagt er leise zu mir: «Du bist auf dem falschen Weg.»

Doch man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Sieh, der Himmel ist blau, bin dennoch innerlich grau

Man, ich erinner' mich kaum an eine sorglose Zeit

Trage heute 'ne Fassade, lasse niemanden mehr hinter sie schau’n

Und das im Inneren staut sich, und ich habe an diesen Dingen zu kau’n

Merke, sie bringen mich down, denn ich bezwinge sie kaum

Zweifel' daran, was ich bin und ich glaub', ich leb' immer noch in 'nem Traum

Und merk' nicht, wer is' ehrlich, sag' mir bitte wer sich nicht verpisst

Wenn er merkt, dass es ernst ist, und mehr

Als nur ein paar Worte benötigt um jemand zurück auf die Beine zu helfen

Ich hatte so Situation', wo ich merkte, dass ich nur allein' für mich selbst bin

Habe Zeit verschwendet, mittlerweile hab' ich wieder beide Hände

Benutze jetzt nicht mehr die Zweite für Blender

Konnte davon lernen, dass ich keinem was schenke

Und das ich mir Zweifel schenke, Shit, ich weiß wovon ich red'

Ich dreh' mich um und seh an meinem Schatten, dass ich zur Sonne geh!

Und manchmal klopft er an die Tür — BOOM BOOM

Und er fragt, wie es mir geht

Er spricht mit gespaltener Zunge, ich kann es seh’n

Und dann sagt er leise zu mir: «Du bist auf dem falschen Weg.»

Doch man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Man lässt den Schatten hinter sich (sich, sich…) — BOOM BOOM

Und er fragt, wie es mir geht

Er spricht mit gespaltener Zunge, ich kann es seh’n

Und dann sagt er leise zu mir: «Du bist auf dem falschen Weg.»

Doch man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Man lässt den Schatten hinter sich (sich, sich…)

Міне, таң жылайтын күнмен келеді

Бетонға мен осы ән мен жолды жазамын

Өйткені мен ары қарай жете алмаймын

Мен бұл сұмдыққа көп түсіп қалдым

Маған болашақта не болатынын айтыңыз

Мен кепілдікті білмейтін жолды таңдадым

Достар: «Айналаңа қара, соқырсың» дегені.

Тек осы жолға сенбесем, қария, сонда қалай?

Солай бола ма, аға, менде он жоқ, адам

Бір ғана өмір, өз өмірім

Тек менің өз жолым және ол жолмен ешкім барғысы келмейді

Мен жалғыз тұрамын, менде бар

Олардың ешқайсысының көз жасы жоқ

Ал сөйлесуге уақыт жоқ

Олардың барлық қызғаныштарымен

Жарайды, жек көруді жалғастыра беруге болады

Бірақ қарт, жаным, оны менен ешкім тартып ала алмайды

Ал мен өлең артынан өлең жаза беремін

Мұнда менің өмірімді қалыптастыратын және қалыптастыратын нәрселер туралы

Аға, мен көшеденмін және сызықтармен стресстенемін

Жаңбыр мен тұманға толы

Менің көптеген достарымның мүмкіндігі жоқ

Жастайынан жолын бөгеді, берілме

Қараңдаршы, мен төбелесіп жатырмын, жұмыстың бәрі аянышты түрде аяқталады

Мені ренжітеді, бірақ мен ештеңеге мән бермеймін, дереу тұрыңыз

Адам, өмір жезөкше, өтінемін

Ол үшін неге көз жасымды беруім керек?

Өйткені маған көзім мөлдір керек, өйткені мен жоғары қараймын, соған ұмтыламын

Қарашы, күн жылай береді, адам, жаңбыр күркіреді, сыртқа қара

Қараңызшы, аймақ: сұр, өмір сияқты

Бірақ мен бұл жерден шығудың жолы екенін білемін

Ал кейде ол есікті қағады — BOOM BOOM

Ал ол менің халімді сұрайды

Айыр тілімен сөйлейді, мен көріп тұрмын

Сосын ол маған үнсіз: «Сен дұрыс емес жолдасың» дейді.

Бірақ сіз күн батқанда көлеңкеңізді қалдырасыз

(Күнге барғанда...)

Күнге барғанда көлеңкесін артта қалдырасың

(Күнге барғанда...)

Күнге барғанда көлеңкесін артта қалдырасың

(Күнге барғанда...)

Қараңызшы, аспан көк, бірақ менің ішім сұр

Аға, алаңсыз кезді есіме түсіре алмаймын

Бүгін қасбет киіңіз, енді ешкімнің артыңызға қарауына жол бермеңіз

Ішінде бұл жиналады, мен бұл нәрселерді шайнауым керек

Байқаңыз, олар мені құлатады, өйткені мен оларды жеңе алмаймын

Менің қандай екеніме күмәнданамын және мен әлі де арманда өмір сүріп жатырмын деп ойлаймын

Ал байқамаңдар, кімнің шыны, кім ренжімейтінін айтшы

Ол мұның маңызды екенін түсінгенде және т.б

Біреуді аяғынан тұрғызу үшін бірнеше сөз жеткілікті

Менде осындай «жағдай» болды, мен тек өзім үшін «жалғыз» екенімді түсіндім

Уақыт босқа кетті, енді екі қолым тағы бар

Енді Blender үшін екіншісін қолданбаңыз

Ешкімге ештеңе бермейтінімді білуге ​​болады

Мен өзіме күмәнданамын, мен не туралы айтып жатқанымды білемін

Мен бұрылып, көлеңкемнен күнге қарай бара жатқанымды көремін!

Ал кейде ол есікті қағады — BOOM BOOM

Ал ол менің халімді сұрайды

Айыр тілімен сөйлейді, мен көріп тұрмын

Сосын ол маған үнсіз: «Сен дұрыс емес жолдасың» дейді.

Бірақ сіз күн батқанда көлеңкеңізді қалдырасыз

(Күнге барғанда...)

Күнге барғанда көлеңкесін артта қалдырасың

(Күнге барғанда...)

Біреу көлеңке қалдырады (өзі, өзі...) — BOOM BOOM

Ал ол менің халімді сұрайды

Айыр тілімен сөйлейді, мен көріп тұрмын

Сосын ол маған үнсіз: «Сен дұрыс емес жолдасың» дейді.

Бірақ сіз күн батқанда көлеңкеңізді қалдырасыз

(Күнге барғанда...)

Күнге барғанда көлеңкесін артта қалдырасың

(Күнге барғанда...)

Артында көлеңке қалдырады (өзі, өзі...)