Vater - Tua

Irgendwie wirkt er wie 30 Jahre älter

Denk' ich, als ich ihm helfe mit alten Büchern im Keller

Ich sag: Ich les' gerade was von Transhumanisten

Die woll’n erreichen Alter als 'ne Krankheit zu listen

Es fällt schon auf, wie viel er in der letzten Zeit gähnt

Er atmet ruhig, als er in seinem Sessel einschläft

Ich denk', er ist so viel kleiner als früher

Seine Haut ist aus weißem Papier

Ich wollte doch noch nach Krani mit ihm

Ich glaube, jetzt bleiben wir hier

Er hat es schon 'ne Weile geahnt und keinem gesagt

Mitten in dem Chaos meines Tages erreicht mich die Nachricht

Nach falschen Diagnosen von alt bis Depressionen

Kommen die Ärzte zu dem Schluss: Alles ist verlor’n

Unheilbar, die sagen unheilbar

Wenn es hochkommt dann hat er noch rund ein Jahr

Auf dem Weg in die Klinik passiert es um ein Haar

Und plötzlich ist ein Fragezeichen wo der Grundstein war

Palliativ, sie sagen palliativ

Was ist seine Perspektive, wenn er alles verliert?

Scheiß Wetter in Berlin, es ist kalt, es ist mies

Ich hab' Kopf für gar nichts, nicht mal mehr Musik

Flug 1708, Tegel nach Stuttgart

Mein Herz ist Sperrgepäck, wie viel ist die Nutzlast?

Ihn pflegen zu können macht es erträglicher

Oh, mein Vater, mein ukrainischer-schwäbischer

Sein altes Russland, adeliges Blut

Er kam mit nichts und machte es uns gut

Doch diese scheiß Krankheit macht kein Halt vor Helden

Ich kann da sein, doch ich kann ihm nicht mehr helfen und

Seine Stimme versagt, wenn er redet

Und neben dem Bett steht ein Atemgerät, das er Tag und Nacht trägt

Ich weiß, er will sterben, sobald es nur geht

Ich hasse mich dafür, will es auch, wenn ich ihn da liegen seh'

Heute liege ich in seiner Nähe und kann nich' schlafen

Nur aus Angst dadurch verpasse ich seinen letzten Atemzug

Ich les' die Nacht durch ein Buch über Sterbephasen und such'

Ein weißes Dreieck unter seiner Nase

Mein schwarzer Kaffee auf dem Fensterbrett

Morgensonne scheint auf das Sterbebett

Seine Atemzüge sind die Kommunikation

Ich sitz' neben ihm und höre stumm auf jeden Ton

Er ist irgendwo zwischen Schlaf und wach

Zwischen Leben und Tod, zwischen Tag und Nacht

Und andauernd nick' ich ein als ich so da sitz'

Als ob ich ihn dort treffen will, wo er gerade ist

Friedliche Ruhe, draußen wird es warm jetzt

Der Tod kommt nicht traurig, nur pragmatisch

Jetzt gerade stirbt mein Vater

Ich höre, wie er ausatmet

Als ob er 'nen schweren Satz gesagt hätte

Dann gar nichts

Ich renne zum Bad hinüber

Hole Mama, zwei letzte Atemzüge

Wir halten seine Hände fest

Und spüren, das ist das Ende jetzt

Ich sag: Danke für alles, Papa

Danke, dass du da warst

Du warst mir ein wunderbarer Vater

Ich laufe durch die Gegend und wein'

Spätsommer, Tränen, Sonne und Regen zugleich

Ja, ich weiß, es ist besser für ihn, wie es jetzt ist

Doch es tut so weh, dass er für immer weg ist

Sie bringen ihn nochmal ins Zimmer mit seinem Namen

Drinnen ist es karge, Stille und der Sarg

Ich sitze die Zeit tot, bis sie dort ist wo er ist

Fromme Worte füllen keinen Platz, der leer ist

Doch mit der Zeit findet all das seinen Platz

An dem ich regelmäßig halt mach', wenn es passt

Hier steh' ich jetzt und bin dankbar, unendlich dankbar

Für die Zeit, die wir zusammen war’n

Für bedingungslose Liebe

Auch wenn ich sie nich' immer so verdiente

Dankbar für alles was er war und noch ist

Mein Vater und ich

Әйтеуір 30 жас үлкен көрінеді

Мен оған жертөледегі ескі кітаптармен көмектесіп жатқанда ойлаймын

Мен айтамын: мен трансгуманисттердің бірдеңесін оқып жатырмын

Олар ауру ретінде кәрілікке жетуді қалайды

Соңғы кездері оның қаншалықты есінеп тұрғаны байқалады

Ол креслода ұйықтап жатқанда тыныш тыныс алады

Менің ойымша, ол бұрынғыдан әлдеқайда кішкентай

Оның терісі ақ қағаздан жасалған

Мен онымен әлі де Краниге барғым келді

Менің ойымша, біз қазір осында қаламыз

Ол біраздан бері күдіктеніп, ешкімге айтпады

Менің күнімдегі бейберекетсіздіктің ортасында жаңалық маған жетеді

Ескіден депрессияға дейін жалған диагноздардан кейін

Дәрігерлер қорытындыға келе ме: бәрі жоғалды

Емделмейді, емделмейді дейді

Егер ол көтерілсе, оның әлі бір жылға жуық уақыты бар

Емханаға бара жатқанда, солай бола жаздады

Кенет ірге тасы қай жерде болды деген сұрақ туындайды

Паллиативтік, олар паллиативті дейді

Егер ол бәрін жоғалтса, оның перспективасы қандай?

Берлиндегі ауа-райы тым суық, ол нашар

Менің ешнәрсеге, тіпті музыкаға да көңілім жоқ

1708 рейс, Тегель - Штутгарт

Менің жүрегім үлкен жүк, жүк қанша?

Оған қамқорлық жасай білу оны шыдамды етеді

О, менің әкем, менің украин-швабиялық

Оның ескі Ресей, асыл қан

Ол ешнәрсесіз келді және оны бізге жасады

Бірақ бұл сұмдық ауру кейіпкерлерде тоқтамайды

Мен сонда бола аламын, бірақ мен оған енді көмектесе алмаймын және

Сөйлегенде дауысы шықпайды

Ал кереует жанында күндіз-түні киетін респиратор бар

Мен оның тезірек өлгісі келетінін білемін

Сол үшін өзімді жек көремін, оның жатқанын көргенде де соны қалаймын

Бүгін мен оның қасында жатырмын, ұйықтай алмаймын

Оның соңғы демін сағынып қаламын ба деп қорықтым

Мен түнде өлу кезеңдері мен іздеу туралы кітапты оқыдым

Мұрнының астында ақ үшбұрыш

Терезедегі қара кофем

Таңертеңгі күн өлім төсегінде жарқырайды

Оның тынысы – коммуникация

Мен оның қасына отырып, үнсіз әр нотаны тыңдаймын

Ол ұйқы мен ояу арасында бір жерде

Өмір мен өлім арасында, күн мен түннің арасында

Ал мен отыра бергенде бас изей берем

Мен оны қай жерде кездестіргім келеді

Тыныш тыныштық, қазір сыртта күн жылынып жатыр

Өлім қайғылы емес, тек прагматикалық жолмен келеді

Менің әкем қазір өліп жатыр

Мен оның дем шығарғанын естимін

Қиын сөйлем айтқан сияқты

Сонда ештеңе

Мен жуынатын бөлмеге жүгіремін

Анашым, соңғы екі дем

Біз оның қолдарын қатты ұстаймыз

Және сезіңіз, бұл енді аяқталды

Мен айтамын: Барлығы үшін рахмет, әке

Бар болғаныңызға рахмет

Сіз маған керемет әке болдыңыз

Жан-жақта жүріп жылап отырмын

Жаздың соңы, көз жасы, күн және жаңбыр қатар

Иә, мен оған қазіргідей жақсырақ екенін білемін

Бірақ оның мәңгілікке кеткені соншалықты ауырады

Олар оны аты жазылған бөлмеге қайта алып келеді

Оның ішінде бедеулік, тыныштық пен табыт

Мен ол орнына жеткенше өлі отырмын

Тақуалық сөз бос орынды толтырмайды

Бірақ уақыт өте барлығы өз орнын табады

Онда мен қолайлы кезде үнемі тоқтаймын

Міне, мен қазір тұрып, ризамын, шексіз ризамын

Бірге болған кезіміз

Шартсыз махаббат үшін

Мен оған әрқашан лайық болмасам да

Ол болған және қазір де бар болғаны үшін ризамын

Әкем және мен