Chicago Typewriter - Trophy Scars

Sun light peers through the window of our forsaken house

You look at my face, I look at your face, you put your hand to your mouth

Are you troubled, my dear?

Are you boiling with fear?

Has your guilt-ridden

conscious caved in?

There’s no heaven or hell this house is it for us both, let the haunting

forever begin.

So I punish my liver like I walked in a caught him fucking my daughter,

he was fucking my daughter

I’m a cobweb in the corner, I’m tortured and worn out, but I’d like you to

remember me as great

(Great writer, a great lover, great artist, great…)

And so I garnish my liver with the blood of whoever and I tell you I love you

because I believe that I love you

I believe you’ll leave me a sad empty vessel, and I’ll just wander these halls

like a slow moving thought

We watch the wood floors warp in the sun patiently pacing til midnight

We watch our corpses decompose in the bleached silver ray of the moonlight

The years forget us as our bones turn to dust, she speaks only when lonely

As we accept fate, just then a family of eight moves in for a small sum of money

So now punished, I shall punish whoever inhabits this house- now a canvas,

a puppet with my hand in it

I move through the rooms like a hemorrhaged balloon

I tickle your neck with the stink of my breath

Now I garnish my hate with the torture of eight

I sell them religion because we all need religion

Now enter the priest!

He shrieks latin and sprays water

I stick to the walls

In this house I am God

In every home a ghost exists, with every moan the house admits.

Біздің қараусыз қалған үйіміздің терезесінен күн сәулесі көрінеді

Сен менің бетіме                   бе                                                                                                                                                                                                                                                    қолыңды   аузыңа  қойсың 

Мазасыз ба, қымбаттым?

Сіз қорқыныштан қайнап жатырсыз ба?

Сіздің кінәңіз бар

саналы түрде үңілді ме?

Жұмақ та, тозақ та жоқ, бұл үй екеуміз үшін де, азапқа түссін.

мәңгі басталады.

Сондықтан мен бауырымды өзіммен бірге жүргендей жазалаймын, ол менің қызымды ұстадым,

ол қызымды жіберді

Мен бұрыштағы өрмекпін, мен азапталып, қажыдым, бірақ мен сенен қалаймын

мені                                                                                                                                                                                                                                                                                                          |

(Ұлы жазушы, үлкен ғашық, ұлы суретші, керемет...)

Сондықтан мен бауырымды кімнің қанымен  безендіремін және  мен сені сүйемін айтамын 

өйткені мен сені сүйетініме сенемін

Сіз маған қайғылы бос ыдыс қалдыратыныңызға сенемін, мен бұл залдарды аралаймын

баяу қозғалатын ой сияқты

Ағаш едендердің күн сәулесінен түн ортасына дейін шыдамдылықпен жылжып бара жатқанын көреміз

Біз мәйіттеріміздің ай сәулесінің ағартылған күміс сәулесінде ыдырап жатқанын көреміз

Сүйектеріміз шаңға айналғанда, жылдар бізді ұмытады, ол жалғыз болғанда ғана сөйлейді

Біз тағдырға                        сегіз          аз                                                                                                                                                                                                                                                              бол

Енді жазаландым, мен бұл үйде кім тұрса да жазалаймын - енді кенеп,

менің қолым         қуыршақ 

Мен                                                                                 �                                                                            Мен                                 Мен                 

Тынысымның иісімен мойыныңызды қытықтаймын

Енді мен жек көрушімді сегіздің азаптауымен гарттадым

Мен оларға дінді сатамын, өйткені бәрімізге дін қажет

Енді діни қызметкерге кіріңіз!

Ол латынша айғайлап, су шашады

Мен қабырғаларға  жабысамын

Бұл үйде мен Құдаймын

Әрбір үйде елес бар, әр ыңылдаған сайын үй мойындайды.