Интро - Торба-на-Круче

Это знаешь ли то еще удовольствие третью ночь выходя в промерзлый тамбур курить

думать,

А как интересно там на Северном полюсе

Может ли человек на морозе вообще с кем-нибудь говорить

Может человек на морозе с кем-нибудь говорить

Может ли человек вообще с кем-нибудь говорить

Или ему остается как мне вспоминать сутулясь

Как когда-то давно в пахучей августовской ночи

И его и ее несла в перекрестьях улиц белая «Волга»

Обгоняя «Лады» и «Москвичи»

И когда впереди замаячил вокзал пятнышком бледным

И он готовясь к разлуке сидел чуть жив

Она с заднего сиденья ему сидящему на переднем

Улыбнулась на плечо руку ласково положив

Корил он себя тогда это безнадежность ненужная влюбленность собачий бред

И не думал что ее такая простая нежность согреет его через столько холодных лет

Білесіз бе, үшінші түнде қатып қалған тамбурда темекі шегудің өзі бір ғанибет

ойлау,

Солтүстік полюсте ол қаншалықты қызықты

Суық адам кез келген адаммен сөйлесе ала ма?

Суық адам біреумен сөйлесе ала ма

Адам кез келген адаммен сөйлесе ала ма?

Әлде оның қалай еңкейетінін есіне түсіру қалды ма

Бір кездегі жұпар тамыз түніндегідей

Ал ол екеуін көшенің қиылысында ақ «Волга» алып кетті.

«Лада» мен «Москвичті» басып озу

Ал вокзал алдында ақшыл дақ көрінгенде

Ал ол қоштасуға дайындалып, сәл тірі отырды

Ол артқы орындықтан оның алдыңғы жағында отырғанға дейін

Ол иығына жымиып, ақырын қолын қойды

Ол өзін-өзі қорлады, содан кейін бұл үмітсіздік, қажетсіз махаббат, ит ақымақтық

Оның қарапайым нәзіктігі оны сонша суық жылдар бойы жылытады деп ойламадым