Bune - Toluca

Мы путаем линии сотканных судеб

Создаем из пустот — протеже

Нам неважно с кем мы навечно уснем

Наши души пропитаны смогом неизменного прошлого

И уверены мы

Что в силах вернуть им покой

Так не хотим осознавать, что это были последние слова

Так не хотим осознавать, что это все — последние секунды нашей эры

Еще один день

Еще одна ночь

И нас уже больше не будет

Еще один день

Еще одна ночь

И нас забудут

К чему совершенствовать мир

Если в целях поставлены точки?

Если каждая радость — ведет с собой скорбь?

Каждый шаг потаенных желаний

Обретая реальность — рушится в миг

Вне учета — какова твоя роль

И падая в вечность

Мы не сможем уйти,

Но взирая на все — я раньше сойду

Я создам бесконечность

И в ней умру один

Тоқылған тағдырлар желісін шатастырамыз

Біз бос орындардан жасаймыз - протеж

Біз үшін кіммен мәңгі ұйықтайтынымыз маңызды емес

Біздің жанымыз өзгермейтін өткеннің түтініне қанық

Және біз сенімдіміз

Оларға тыныштық әкелетін нәрсе

Сондықтан бұл соңғы сөздер екенін түсінгіміз келмейді

Сондықтан бұл біздің дәуіріміздің соңғы секундтары екенін түсінгіміз келмейді

Тағы бір күн

Тағы бір түн

Ал біз енді болмаймыз

Тағы бір күн

Тағы бір түн

Ал біз ұмытыламыз

Неліктен әлемді жақсарту

Егер мақсаттарда нүктелер болса?

Әрбір қуаныш өзімен бірге қайғы әкелсе?

Жасырын қалаулардың әрбір қадамы

Шындыққа ие болу – әп-сәтте құлайды

Қораптан тыс - сіздің рөліңіз қандай

Және мәңгілікке құлау

Біз кете алмаймыз

Бірақ бәріне қарап - мен ертерек түсемін

Мен шексіздік жасаймын

Оның ішінде мен жалғыз өлемін