London - Tina Dico

I’m flying over London on a cold November night

The river snakes across the vast ocean of electric lights

Fast and weightless like this marvel in the sky

The young and restless skateboard in the dark

Beneath the closing London Eye

I’m flying over London looking down at busy streets

I scout to find a few familiar places looking up at me

Seven years since I first stepped off of this plane

But still this city doesn’t know my stories or my dreams or my first name

Someday I’ll have to say goodbye

To the city that showed me and woke me and broke me

Someday I’ll have to say goodbye to London

Yeah, London

I press against the window my forehead cold and numb

As I search through blurry memories to trace the woman I’ve become

Between St Margaret Lane and Eve’s Market Cafe

I found myself in pieces, took what I could carry and I threw the rest away

I’m flying over London on a cold November night

Unlit paths like bullet wounds in the blanket of electric lights

The city is a living creature all on its own

And we all push like blood through its veins so close together, so alone

Someday I’ll have to say goodbye

To the city that thrilled me and built me and killed me

Someday I’ll have to say goodbye to London

Someday I’ll have to say goodbye

To the city that moved me and soothed me, confused me

Someday I’ll have to say goodbye to London

Yeah, London

Мен қарашаның салқын түнінде Лондонның үстінен ұшып бара жатырмын

Өзен электр шамдарының кең мұхиты арқылы жылан өтеді

Аспандағы таңғажайып сияқты жылдам және салмақсыз

Қараңғыда жас әрі мазасыз скейтборд

Жабылатын Лондон көзінің астында

Мен Лондонның үстінен ұшып бара жатқан көшелерге қарап жүрмін

Маған қарап бірнеше таныс жер  табу үшін барлаймын                                                              

Мен осы ұшақтан бас тартқаннан бері жеті жыл

Бірақ бұл қала менің оқиғаларымды да, армандарымды да, аты-жөнімді де білмейді

Бір күні мен қоштасуым керек

Маған көрсеткен     мені        мені  сындырған  қалаға 

Бір күні Лондонмен қоштасуым керек

Иә, Лондон

Мен терезені басып маңдайым салқын  ұйып  болды

Мен өзім болған әйелді іздейтін бұлыңғыр естеліктерден іздеймін

Сент Маргарет Лейн мен Ева базарының кафесі арасында

Мен өзімді таптым, алып жүргенімді шешіп, қалғанын лақтырдым

Мен қарашаның салқын түнінде Лондонның үстінен ұшып бара жатырмын

Электр шамдарының жамылғысындағы оқ жарақаттары сияқты жарықсыз жолдар

Қала - бұл тірі тіршілік иесі, барлығы өз бетінше

Біз бәріміз бір-бірімізге бір-бірімізге сонша жалғыз тамырлары арқылы қан    итереміз

Бір күні мен қоштасуым керек

Мені толғандырған, салған және өлтірген қалаға

Бір күні Лондонмен қоштасуым керек

Бір күні мен қоштасуым керек

Мені                                                     қалаға 

Бір күні Лондонмен қоштасуым керек

Иә, Лондон