The Wicked Messenger - Tim O'Brien

There was a wicked messenger

From Eli he did come,

With a mind that multiplied

The smallest matter.

When questioned who had sent for him,

He answered with his thumb,

For his tongue it could not speak, but only flatter.

He stayed behind the assembly hall,

It was there he made his bed,

Oftentimes he could be seen returning.

Until one day he just appeared

With a note in his hand which read,

«The soles of my feet, I swear they’re burning.»

Oh, the leaves began to fallin'

And the seas began to part,

And the people that confronted him were many.

And he was told but these few words,

Which opened up his heart,

«If ye cannot bring good news, then don’t bring any.»

Бір зұлым хабаршы болды

Ол Елиден келді,

Көбейген ақылмен

Ең кішкентай зат.

Оны кім жібергенін сұрағанда,

Ол бас бармағымен жауап берді:

Оның тілі  сөйлей алмады, тек жалпақ.

Ол мәжіліс залының артында қалды,

Сол жерде ол төсегін жинады,

Көбінесе оның қайтып келе жатқанын көруге болады.

Бір күні ол пайда болғанға дейін

Қолында жазылған жазбамен,

«Аяғымның табаны жанып жатыр деп ант етемін.»

О, жапырақтар түсе бастады

Ал теңіздер бөліне бастады,

Оған қарсы шыққандар көп болды.

Оған бірақ осы бірнеше сөздер айтылды,

Оның жүрегін ашқан,

«Егер жақсы жаңалық әкеле алмасаңыз, онда ештеңе әкелмеңіз».