O Do Not Forsake Me - They Might Be Giants

O, do not forsake me, my indolent friends

O, do not forsake me though you know I must spend

All my darkest hours talking like this

For I am one thousand years old

One thousand years old

Sure, you think that’s old

One thousand years old

But what do you know?

In my darkest hour I’m talking like this

For I am one thousand years old

Oh, some have forgotten the flower of speech

And walks through the garden where I go to defend

Misbegotten notions while talking like this

For I am one thousand years old

One thousand years old

Sure, I’d say that’s old

One thousand years old

But what do I know?

In your darkest hour, my indolent friends

We’ll be one thousand years old

Ей, мені қалдырмаңдар, немқұрайлы достарым

О, мен жұмсауым керек екенін білсең де, мені тастама

Менің  ең қараңғы сағаттарым осылай сөйлесті

Өйткені мен мың жастамын

Бір мың жыл

Әрине, сіз бұл ескі деп ойлайсыз

Бір мың жыл

Бірақ сіз не білесіз?

Ең қараңғы уақытта мен осылай сөйлеп тұрмын

Өйткені мен мың жастамын

Әй, кейбіреулер сөздің гүлін ұмытты

Мен қорғауға баратын бақшаны аралап жүр

Осылай сөйлеп жатқанда қате түсініктер

Өйткені мен мың жастамын

Бір мың жыл

Әрине, мен мұны ескі деп айтар едім

Бір мың жыл

Бірақ мен не білемін?

Ең қараңғы уақытта, менің немқұрайлы достарым

Біз   мың жыл  боламыз