Whitehaven - The Handsome Family

What a hideous forest

Surrounded Whitehaven

Twisted black mountains

Wolves howled in madness

Never I ventured beyond the stone tower

As dusk spread her black wings at the edge of the dark wild wood

But one windy evening

Gathering timbers

Under white elm trees

In shadows, I saw her

The darkest of beauties

With her basket of cherries

The wind at her black skirt like the hands of the wild dark wood

She turned in her terror

A madness possessed her

In shadow she clawed me

We screamed in the brambles

Hunters came running

With torches and axes

Treetop to treetop, flames tore through the dark wild wood

Back down they dragged us

Past the stone towers

The church bells were ringing

The sky screamed in flashes

But we stood in the church yard

Laughing like jackals

As the stone towers tumbled and bowed to the wild dark wood

Қандай сұмдық орман

Уайтхавен қоршалған

Бұралған қара таулар

Қасқырлар есінен танып айқайлады

Ешқашан тас мұнараның арғы жағына шыққан емеспін

Ымырт батқанда оның қара қанаттары қара жабайы орманның шетіне жайылған

Бірақ бір желді кеш

Ағаш жинау

Ақ қарағаштардың астында

Мен оны көлеңкеде көрдім

Сұлулардың ең қараңғысы

Өзінің шие себетімен

Жабайы қара ағаштың қолындай оның қара юбкасынан жел

Ол қорқып кетті

Оны ессіздік биледі

Көлеңкеде ол мені тырнап алды

Біз брамблер арасында айқайладық

Аңшылар жүгіріп келді

Шамдар мен балталармен

Ағаш басынан ағашқа дейін, жалын қара жабайы орманды жарып жіберді

Артқа түсіп, олар бізді сүйреп апарды

Тас мұнаралардан өткен

Шіркеу қоңыраулары соғылды

Аспан жарқ етіп айғайлады

Бірақ біз шіркеу ауласында тұрдық

Шақалдай күледі

Тас мұнаралар құлап, жабайы қара ағашқа тағзым еткенде