Emily Shore 1819-1839 - The Handsome Family

She’d been coughing up blood ince the dogwoods bloomed

Seventeen that spring and confined to her room

At night her heart pounded holes in her chest

Death, like a bird was building its nest

She’d laughed at the graveyard on one sip of wine

And kept a pet duck till the cat crushed its spine

But, waltzing one night in a red velvet dress

She noticed a whistling down in her chest

Propped up on pillows she watched the snow fall

Trying to picture an end to it all

By spring there’d be picnics and merry-go-rounds

But she’d be nothing, but bones in the ground

And so on the last day of her short life

Emily called for her father’s penknife

She sawed at her head till the floor pooled with hair

And braided a watch chain for father (Mother) to wear

Ит ағаштары гүлдеген кезде ол қанды жөтелді

Он жеті сол көктемде өз бөлмесіне қамалды

Түнде оның жүрегі кеудесінде саңылаулар пайда болды

Өлім ұя салып жатқан құс сияқты

Ол бір жұтым шарапта зиратқа күлді

Үйректі мысық омыртқасын сындырғанша ұстады

Бірақ қызыл барқыт көйлекпен бір түнде вальс ойнау

Ол кеудесіндегі ысқырықты байқады

Жастыққа  тірелген ол қардың жауғанын көрді

Мұның бәрін суреттеуге тырысу

Көктемде пикниктер мен көңілді раундтар бар еді

Бірақ ол жердегі сүйектерден басқа ештеңе болар еді

Оның қысқа өмірінің соңғы күні

Эмили әкесінің пышағын шақырды

Ол еденге шаш біткенше басын аралады

Әкеге (анаға) киетін сағаттар тізбегін тоқты