Зонтик - Татьяна Буланова

Вчера мы не были знакомы, сегодня все вдруг изменилось.

Нас дождь облил, как из ведра, за плащ зонтом я зацепилась.

Я думала, мне все приснилось и я немного рассердилась,

Но взгляд случайно твой поймав, моя рука остановилась.

Припев:

Загляни в мои глаза, по губам читай.

Я шепчу ах, зонтик, зонтик, ты не отпускай.

Хоть еще одну минутку зонтик продержись,

Наша встреча не случайна жду ее всю жизнь.

Вчера мы не были близки и молча мимо проходили,

Мы как хотели, так и жили, как по реке по жизни плыли.

Вчера мы не были знакомы и день сегодня, как казалось

Не предвещал нам ничего, мы просто тратили его.

Припев:

Загляни в мои глаза, по губам читай.

Я шепчу ах, зонтик, зонтик, ты не отпускай.

Хоть еще одну минутку зонтик продержись,

Наша встреча не случайна жду ее всю жизнь.

Вчера мы не были знакомы и молча мимо проходили,

Мы по мобильнику звонили и брали зонтик от дождя.

И день сегодня, как казалось, не предвещал нам ничего,

Но чудо все же состоялось, спасибо, небу, за него.

Припев:

Загляни в мои глаза, по губам читай.

Я шепчу ах, зонтик, зонтик, ты не отпускай.

Хоть еще одну минутку зонтик продержись,

Наша встреча не случайна жду ее всю жизнь.

Кеше бір-бірімізді білмедік, бүгін бәрі кенет өзгерді.

Жаңбыр шелектен төгілгендей жауды, Жаңбыр жамылғысы бар қолшатырды ұстадым.

Мен бәрін армандадым деп ойладым және мен біраз ашуландым,

Бірақ байқамай сенің көзіңе түсіп, қолым тоқтап қалды.

Хор:

Менің көзіме қара, ернімді оқы.

Мен сыбырлаймын аа, қолшатыр, қолшатыр, жіберме.

Кем дегенде тағы бір минут қолшатыр ұстап тұрыңыз,

Кездесуіміз кездейсоқ емес, мен оны өмір бойы күттім.

Кеше біз жақын емеспіз және үнсіз өттік,

Біз өзіміз қалағандай өмір сүрдік, өмір бойы өзеннің жағасында қалқып жүрдік.

Кеше бір-бірімізді білмедік, бүгін де көрінгендей болды

Бізге ештеңе уәде еткен жоқпыз, біз оны босқа жібердік.

Хор:

Менің көзіме қара, ернімді оқы.

Мен сыбырлаймын аа, қолшатыр, қолшатыр, жіберме.

Кем дегенде тағы бір минут қолшатыр ұстап тұрыңыз,

Кездесуіміз кездейсоқ емес, мен оны өмір бойы күттім.

Кеше біз бір-бірімізді танымай, үнсіз өттік,

Ұялы телефонмен хабарласып, жаңбырдан қолшатыр алдық.

Бүгін, бізге ештеңе білдірмеген сияқты,

Бірақ ғажайып орын алды, оған рахмет, аспан.

Хор:

Менің көзіме қара, ернімді оқы.

Мен сыбырлаймын аа, қолшатыр, қолшатыр, жіберме.

Кем дегенде тағы бір минут қолшатыр ұстап тұрыңыз,

Кездесуіміз кездейсоқ емес, мен оны өмір бойы күттім.