Там, где кончается осень - Татьяна Буланова

Там, где кончается осень, где вечерами не сносен, ветер бросающий снег в наши

лица.

Там начинается время, первых тревог и сомнений, холод пронзает сердца и не

спится по ночам.

Припев:

Там без звонка и без стука, входит не слышно зима, вьюгою ночь напролет,

заметая следы и дома.

Нас ожидает разлука, дни наших встреч сочтены, в мире, где ноты молчат,

и слова холодны.

Боль на морозе слабеет, звезды остывшие тлеют, прошлое в дымке седой исчезает.

Там, где кончается осень, там не в стихах и не в прозе, слов, чтобы сердце

согреть не хватает, никогда.

Припев:

Там без звонка и без стука, входит не слышно зима, вьюгою ночь напролет,

заметая следы и дома.

Нас ожидает разлука, дни наших встреч сочтены, в мире, где ноты молчат,

и слова холодны.

Там без звонка и без стука, входит не слышно зима, вьюгою ночь напролет,

заметая следы и дома.

Нас ожидает разлука, дни наших встреч сочтены, в мире, где ноты молчат,

и слова холодны.

Күз аяқталатын, кештер шыдамайтын жерде, жел қарды жауып тастайды

беттер.

Уақыт басталады, алғашқы уайымдар мен күмәндар, суық жүректерді тесіп өтеді

түнде ұйықтайды.

Хор:

Ол жерде қоңыраусыз және қағусыз қыс естілмей кіреді, түні бойы боранмен,

олардың іздерін жабу және үйде.

Бізді бөлектеу күтіп тұр, кездесулеріміздің күндері санаулы, ноталар үнсіз әлемде,

ал сөздер суық.

Ауыруы суықта әлсірейді, суық жұлдыздар лаулап, өткен сұр тұманда жоғалады.

Күз біткен жерде, өлеңде де, прозада да емес, сөзбен де, жүрек те бітетіндей

жылыту үшін жеткіліксіз, ешқашан.

Хор:

Ол жерде қоңыраусыз және қағусыз қыс естілмей кіреді, түні бойы боранмен,

олардың іздерін жабу және үйде.

Бізді бөлектеу күтіп тұр, кездесулеріміздің күндері санаулы, ноталар үнсіз әлемде,

ал сөздер суық.

Ол жерде қоңыраусыз және қағусыз қыс естілмей кіреді, түні бойы боранмен,

олардың іздерін жабу және үйде.

Бізді бөлектеу күтіп тұр, кездесулеріміздің күндері санаулы, ноталар үнсіз әлемде,

ал сөздер суық.