Пристань на ветру - Татьяна Буланова

Мой одинокий плот вперед несет река,

С заката на восход меняя берега.

Не знаю сколько плыть по черной дней реке,

Но разорвется нить и я приду к тебе.

Та пристань на ветру,

Где-то сверху по реке,

Туда я приплыву,

Чтоб отдохнуть от боли.

Та пристань на ветру,

Точка линий на руке,

Там может я найду,

Тех кто меня как прежде ждет.

Вокруг обман и лесть,

И вкривь да вкось маршрут.

Разлука — это месть,

Когда кого-то ждут.

Та пристань на ветру,

Мой неземной приют,

Когда душа в плену,

Ее еще спасут.

Та пристань на ветру,

Где-то сверху по реке,

Туда я приплыву,

Чтоб отдохнуть от боли.

Та пристань на ветру,

Точка линий на руке,

Там может я найду,

Тех кто меня как прежде ждет.

Та пристань на ветру,

Где-то сверху по реке,

Туда я приплыву,

Чтоб отдохнуть от боли.

Та пристань на ветру,

Точка линий на руке,

Там может я найду,

Тех кто меня как прежде ждет.

Жалғыз салымды өзен жағасында алға апарады,

Күн батқаннан күн шыққанға дейін, жағаларды өзгерту.

Қанша күннің қара өзенінде жүзерімді білмеймін,

Бірақ жіп үзіліп, мен саған келемін.

Сол желдегі пирс

Өзеннің жоғары жағында

Онда мен жүземін

Ауырсынудан үзіліс жасау үшін.

Сол желдегі пирс

Қолдағы сызықтардың нүктесі,

Мүмкін мен сонда табамын

Мені бұрынғыдай күтіп жүргендер.

Айналасында алдау мен мақтау,

Және маршрутты бұраңыз және бұрыңыз.

Бөлу - кек алу

Біреу күтіп тұрғанда.

Сол желдегі пирс

Менің жұмақтағы үйім

Жан тұтқында болғанда

Ол әлі де құтқарылады.

Сол желдегі пирс

Өзеннің жоғары жағында

Онда мен жүземін

Ауырсынудан үзіліс жасау үшін.

Сол желдегі пирс

Қолдағы сызықтардың нүктесі,

Мүмкін мен сонда табамын

Мені бұрынғыдай күтіп жүргендер.

Сол желдегі пирс

Өзеннің жоғары жағында

Онда мен жүземін

Ауырсынудан үзіліс жасау үшін.

Сол желдегі пирс

Қолдағы сызықтардың нүктесі,

Мүмкін мен сонда табамын

Мені бұрынғыдай күтіп жүргендер.