Поезд ночной - Татьяна Буланова

Поезд ночной всё дальше от дома стала для нас разлука судьбой.

Сладкий мой котенок, мальчик мой родной, теплые ладони пахнут весной.

Мне не уснуть, все мысли как птицы снова к тебе летят и летят.

Мокрые ресницы чуть во сне дрожат, пусть тебе приснится нежный мой взгляд.

Припев:

Как же я скучаю, как я жду тебя самая родная мама моя.

Смотришь ты с экрана, машешь мне рукой, будь почаще, мама, рядом со мной.

Ты не грусти, я скоро приеду, снова тебе я песню спою.

Больше всех на свете я тебя люблю и судьбу за это благодарю.

Припев:

Как же я скучаю, как я жду тебя самая родная мама моя.

Смотришь ты с экрана, машешь мне рукой, будь почаще, мама, рядом со мной.

Как же я скучаю, как я жду тебя самая родная мама моя.

Смотришь ты с экрана, машешь мне рукой, будь почаще, мама, рядом со мной.

Смотришь ты с экрана, машешь мне рукой, будь почаще, мама, рядом со мной.

Үйден алыстаған түнгі пойыз біздің тағдырымызға айналды.

Тәтті балапаным, балапаным, жылы алақанның иісі көктемдей.

Ұйқым жоқ, құс сияқты ойдың бәрі саған қайта ұшып, ұшады.

Ылғал кірпіктер түсінде аздап дірілдейді, менің нәзік көзқарасымды армандаңыз.

Хор:

Сізді қалай сағындым, қалай күтемін, ең қымбат анашым.

Экраннан қарап тұрсың, маған қол бұлғап, жиі бол, анашым, жанымда.

Мұңайма, жақында келем, Саған тағы да ән айтамын.

Мен сені әлемдегі барлық адамдардан артық жақсы көремін және бұл үшін тағдырға алғыс айтамын.

Хор:

Сізді қалай сағындым, қалай күтемін, ең қымбат анашым.

Экраннан қарап тұрсың, маған қол бұлғап, жиі бол, анашым, жанымда.

Сізді қалай сағындым, қалай күтемін, ең қымбат анашым.

Экраннан қарап тұрсың, маған қол бұлғап, жиі бол, анашым, жанымда.

Экраннан қарап тұрсың, маған қол бұлғап, жиі бол, анашым, жанымда.