Осенний дождь - Татьяна Буланова

Осенний лист упал на мокрый асфальт, всё то, что было раньше, стала я забывать

о прошлом.

Казалось, будто не было любви и тепла, а только осень, дождь, потом всё время

зима и осень.

Как будто всё исчезло, всё куда-то ушло, на лодке по холодной реке унесло,

что было.

И мысли и мечты тяжёлым камнем на дне, всё оборвало, жить прекратило во мне так

просто.

Припев:

Дождь стучит по лужам до утра, осени рассвет пришла пора, так рано.

А помнишь, было лето и весна, по ночам нам было не до сна, забавно.

Всё исчезло, всё прошло, как дым, прошлое оставила двоим разлуку.

Больше не вернётся, не придёт и пускай осенний дождь идёт, намокну.

Всю ночь холодный ветер стучится в окно, а может ты один, но мне уже всё равно,

ведь поздно.

А может, вспоминаешь старый клён под окном, где целовались ночью мы с тобою

вдвоём возможно.

И всё же, то, что было с нами кануло в ночь теперь уже никто, никто не сможет

помочь, запомни.

И пусть луна смеётся, звёзды падают вслед, а может, просто не было любви,

её нет, так просто.

Припев:

Дождь стучит по лужам до утра, осени рассвет пришла пора, так рано.

А помнишь, было лето и весна, по ночам нам было не до сна, забавно.

Всё исчезло, всё прошло, как дым, прошлое оставила двоим разлуку.

Больше не вернётся, не придёт и пускай осенний дождь идёт, намокну.

Дождь стучит по лужам до утра, осени рассвет пришла пора, так рано.

А помнишь, было лето и весна, по ночам нам было не до сна, забавно.

Всё исчезло, всё прошло, как дым, прошлое оставила двоим разлуку.

Больше не вернётся, не придёт и пускай осенний дождь идёт, намокну.

Күзгі жапырақ дымқыл асфальтқа түсті, бұрын болғанның бәрін ұмыта бастадым

өткен туралы.

Махаббат пен жылу жоқ, тек күз, жаңбыр, содан кейін барлық уақытта болғандай көрінді

қыс және күз.

Бәрі жоғалып кеткендей болды, бәрі бір жаққа кетті, салқын өзеннің жағасында қайыққа мініп кетті,

не болды.

Ал, түбіндегі ауыр тастай ойлар мен армандар, бәрі үзіліп, менде осылай өмір сүруді қойды

жай.

Хор:

Таң атқанша жаңбыр шалшықтарды қағып тұр, күздің таңы атты, уақыт болды, ерте.

Естеріңізде ме, жаз бен көктем болатын, түнде ұйықтауға уақыт болмайтын, қызық болатын.

Бәрі де ғайып болды, түтін боп өтті, өткен екі айырылысты.

Қайтпайды, келмейді, ал күзгі жаңбыр жаусын, мен дым боламын.

Түні бойы суық жел терезені қағады, мүмкін сен жалғызсың, бірақ маған енді бәрібір,

тым кеш.

Әлде терезенің астындағы кәрі үйеңкі есіңде шығар, түнде екеуміз сүйіскенбіз

екеуі де мүмкін.

Дегенмен, бізде болған нәрсе түнге батып кетті, енді ешкім де, ешкім де алмайды

есте сақтауға көмектес.

Ай күлсін, жұлдыздар құлдырайды, немесе махаббат болмаған шығар,

ол жерде жоқ, бәрі қарапайым.

Хор:

Таң атқанша жаңбыр шалшықтарды қағып тұр, күздің таңы атты, уақыт болды, ерте.

Естеріңізде ме, жаз бен көктем болатын, түнде ұйықтауға уақыт болмайтын, қызық болатын.

Бәрі де ғайып болды, түтін боп өтті, өткен екі айырылысты.

Қайтпайды, келмейді, ал күзгі жаңбыр жаусын, мен дым боламын.

Таң атқанша жаңбыр шалшықтарды қағып тұр, күздің таңы атты, уақыт болды, ерте.

Естеріңізде ме, жаз бен көктем болатын, түнде ұйықтауға уақыт болмайтын, қызық болатын.

Бәрі де ғайып болды, түтін боп өтті, өткен екі айырылысты.

Қайтпайды, келмейді, ал күзгі жаңбыр жаусын, мен дым боламын.