Белой акации гроздья душистые - Татьяна Буланова

Целую ночь соловей нам насвистывал город молчал и молчали дома.

Белой акации гроздья душистые ночь напролет нас сводили с ума.

Белой акации гроздья душистые ночь напролет нас сводили с ума.

Сад весь умыт был весенними ливнями в темных оврагах стояла вода,

Боже, какими мы были наивными, как же мы молоды были тогда.

Годы промчались седыми нас делая, где чистота этих веток живых,

Только зима, да, метель эта белая напоминают сегодня о них.

Только зима, да, метель эта белая напоминают сегодня о них.

В час когда ветер бушует неистовый с новою силою чувствую я

Белой акации гроздья душистые невозвратимы, как юность моя.

Белой акации гроздья душистые неповторимы, как юность моя.

Түні бойы бұлбұл бізге ысқырды, Үйде қала тым-тырыс.

Ақ акацияның хош иісті шоғырлары түні бойы бізді есінен шығарды.

Ақ акацияның хош иісті шоғырлары түні бойы бізді есінен шығарды.

Бүкіл бақшаны көктемгі нөсер шайып, қараңғы сайларда су болды,

Құдай-ау, ол кезде қандай аңғал едік, жас едік.

Жылдар бізді ағартты, бұл тірі бұтақтардың тазалығы қайда,

Тек қыс, иә, осы аппақ боран соларды бүгін еске түсіреді.

Тек қыс, иә, осы аппақ боран соларды бүгін еске түсіреді.

Жаңарған күшпен жел соқтығысқан кезде мен өзімді сезінемін

Ақ акацияның хош иісті шоғырлары менің жастық шағым сияқты қайтарымсыз.

Ақ акацияның хош иісті шоғырлары менің жас кезімдей ерекше.