Баллада - Татьяна Буланова

Здесь ни тепла ни огня, но хоть уходя оглянись на меня.

Зимы в полях трубили, помнишь, как мы с тобой любили,

В миг мелькнули в век, и лишь снег.

Вестник беды наши скроет следы,

Вестник беды наши скроет следы.

Я больше петь не могу, я упаду на твоем снегу,

Зла на душе не храня, но хоть уходя оглянись на меня.

Зимы в полях трубили, помнишь, как мы с тобой любили,

В миг мелькнули в век, и вновь снег.

Тихий как боль, белый, белый как бог,

Тихий как боль, белый, белый как бог.

Бұл жерде жылу да, от та жоқ, тым болмаса кеткенде маған қарашы.

Егістерде қыс соқты, есіңізде болсын, сіз және мен қалай жақсы көрдік,

Әп-сәтте олар ғасырға жарқ етті, тек қар жауды.

Біздің бақытсыздықтың хабаршысы ізімізді жасырады,

Біздің бақытсыздықтың хабаршысы ізімізді жасырады.

Мен енді ән айта алмаймын, қарыңа түсемін,

Жамандықты жаныңда сақтама, кеткенде де маған қара.

Егістерде қыс соқты, есіңізде болсын, сіз және мен қалай жақсы көрдік,

Әп-сәтте олар ғасырға жарқ етті, тағы да қар жауды.

Азаптай тыныш, ақ, құдайдай ақ

Азаптай тыныш, ақ, құдайдай ақ.