Белая луна - Светлана Разина

Нет.

Нельзя так просто позабыть свои мечты,

Но ждёт ненастье на пороге счастья

Знай, на веки самым дорогим мне будешь ты

И рвутся звуки в тишину разлуки…

Белой луной ночь прощается со мной

Сменяя радость на боль

Как мне сейчас не сказать в последний раз,

Что я хочу быть с тобой…

Пусть ты не узнаешь, не придёшь закрыта дверь

Холодным взглядом, может быть так надо, ты

Возьми любовь мою с собой, она теперь мне не нужна

Белой луной ночь прощается со мной

Сменяя радость на боль

Как мне сейчас не сказать в последний раз,

Что я хочу быть с тобой…

В который раз остынет ужин

И мне никто уже не нужен

Как ураган, как зной, как ветер

Моя беда живёт на свете

Мелькают дни, мелькают лица,

В холодный край мой поезд мчится

Меня отпустишь слёз не зная

Лишь только боль не отпускает…

Жоқ.

Сіз өз арманыңызды ұмыта алмайсыз

Бірақ бақыт табалдырығында қолайсыз ауа-райы күтіп тұр

Мен үшін мәңгілік ең қымбат адам болатыныңды біл

Ал дыбыстар қоштасу тыныштығын бұзады ...

Ақ ай түн менімен қоштасады

Қуанышты ауруға ауыстыру

Соңғы рет қалай айтпаймын,

Мен сенімен не болғым келеді...

Білмесін, келме, есік жабық

Салқын көзқараспен, керек шығар, сен

Сүйіспеншілігімді өзіңмен бірге алып кетші, маған қазір керек емес

Ақ ай түн менімен қоштасады

Қуанышты ауруға ауыстыру

Соңғы рет қалай айтпаймын,

Мен сенімен не болғым келеді...

Кешкі ас салқындаған кезде

Ал маған енді ешкім керек емес

Дауыл сияқты, ыстықтай, жел сияқты

Менің қиындықтарым жалғасуда

Күндер жыпылықтайды, жүздер жыпылықтайды

Менің пойызым суық жерге қарай жүгіреді

Білмей көз жасымды жібер

Тек азап кетпейді...