Kor - Summoning

O fading town upon an island hill,

Old shadows linger in thine ancient gate,

Thy robe is grey, thine old heart now is still;

Thy towers silent in the mist await their crumbling end

While through the storeyed elms

The gliding black water leaves these inland realms,

And slips between long meadows to the Sea,

Still bearing downward over murmurous falls

One day and then another to the Sea

And slowly thither many years have gone

All thy trees, Kortirion, were bent,

And shook with sudden whispering lament:

For passing were the days, and doomed the nights

When flittering ghost-moths danced round

tapers in the moveless air nighttime

And doomed already were the radiant dawns,

The odour and the noise of meads,

when all thy trees were bent, and shook with sudden whispering lament

And slowly thither many years have gone

since first the elves here built ancient, renowned Kortirion

О аралдық төбедегі сөніп бара жатқан қала,

Ескі көлеңкелер көне қақпаңда,

Шапатың сұр, ескі жүрегің әлі тынады;

Тұман ішінде үнсіз мұнараларыңыз құлап бітуін күтуде

Қабатты қарағаштарды аралап жүріп

Сырғанақ қара су бұл ішкі патшалықтарды тастап кетеді,

Ұзын шалғындардың арасынан теңізге қарай сырғанап,

Әлі де күңкілдеп құлап жатыр

Бір күн, содан кейін  теңізге

Міне, ақырындап талай жылдар өтті

Сіздің барлық ағаштарыңыз, Кортирион, майысқан,

Және кенет сыбырлаған жоқтаумен дірілдеп:

Өйткені күндер өтті, ал түндер өтті

Қылқындағанда елес-көбелектер айнала биледі

түнде қозғалмайтын ауада тарылады

Ал нұрлы таңдар жойылды,

Шөптің иісі мен шуы,

сенің барлық ағаштарың бүгіліп, кенет сыбырлай жоқтаумен дірілдеген кезде

Міне, ақырындап талай жылдар өтті

басынан бері эльфтер мұнда ежелгі, әйгілі Кортирионды салған