Khazad Dum - Summoning

From ashes and fire be broken

A light from the shadows shall spring

Renewed shall be blade that was broken

The crownless shall again be king

The world is grey, the mountains old

The forge’s fire is ashen and cold

No harp is wrung, no hammer falls

The darkness dwells in Druin’s halls

The shadow lies upon his tomb

But still the sunken stars appeal

In the dark and windless Mirrormere

There lies his crown in water deep

'Til Druin wakes again from sleep

A deadly sword, a healing hand

A trumpet — voice, a burning hand

A lord of Wisdom…

Fire and shadow — both defied

In Khazad-Dum his wisdom died

In joy thou hast lived

If thou hearest the cryof the Gull on the shore

Thy soul shall then restin the forest no more…

Күлден және оттан жарылады

Көлеңкеден бір жарық шығады

Сынған пышақ жаңартылады

Тәжі жоқтар тағы да патша болады

Әлем сұр, таулар ескі

Ұстаның оты күл және суық

Арфа соғылмайды, балға құламайды

Друиннің залдарында қараңғылық бар

Көлеңке оның қабірінде жатыр

Бірақ бәрібір батқан жұлдыздар тартымды

Қараңғы және желсіз Айнада

Оның тәжі судың тереңінде жатыр

Друин ұйқысынан қайта оянғанша

Өлімге әкелетін семсер, емдік қол

Керней — дауыс, жанып тұрған қол

Даналық қоғасы…

От пен көлеңке — екеуі де қарсыласты

Хазад-Думда оның даналығы өлді

Сіз бақытты өмір сүрдіңіз

Жағадағы шағаланың айқайын естісең

Сонда сенің жаның енді орманда тыныш болмайды...