Brzask - SKUBAS

Kiedyś opowiem Ci

Od zmierzchu aż po świt

Jak wędrowałem przez

Mokradła, mokradła

Czerwonooki stwór

Rzucił na mnie posępny cień

Drogę przysłonił i

Do światła, światła

Uspokoi mnie

Polarnego słońca brzask

Gdy padnę zmęczony na śnieg

I pędem w ponury las

Korytami martwych rzek

Biegnę daleko gdzieś

Od pragnień, pragnień

Przeszywa mnie na wskroś

Jastrzębia milczący wzrok

Więc uciekam w chwile gdy

Upadnę, upadnę

Uspokoi mnie

Polarnego słońca brzask

Gdy padnę zmęczony na śnieg

Kiedyś opowiem Ci

Od zmierzchu po blady świt

Że świat jest stworzony dla

Odważnych, odważnych

Drogę pokazał mi

Równowagi odwieczny stróż

Gdy oddaliłem się

Od prawdy, prawdy

Uspokoi mnie

Polarnego słońca brzask

Gdy padnę zmęczony na śnieg

Бір күні мен саған айтамын

Кеш батқаннан таң атқанша

Мен аралап жүргенімде

Батпақты жерлер, батпақты жерлер

Қызыл көзді тіршілік иесі

Ол маған күңгірт көлеңке түсірді

Жолды және жауып тастады

Жарыққа, жарыққа

Бұл мені тыныштандырады

Полярлық күн – ымырт

Қардан шаршаған кезде

Ал мен мұңды орманға жүгіремін

Өлі өзендердің арналары

Мен алысқа қашып жүрмін

Қалаулардан, тілектерден

Ол мені бірден тесіп өтеді

Үнсіз сұңқар қарады

Сондықтан мен сәттерде қашып кетемін

Мен құлаймын, құлаймын

Бұл мені тыныштандырады

Полярлық күн – ымырт

Қардан шаршаған кезде

Бір күні мен саған айтамын

Кеш батқаннан ақшыл таңға дейін

Дүние сол үшін жаралған

Батыл, батыл

Ол маған жол көрсетті

Тепе-теңдіктің мәңгілік сақшысы

Мен кетіп бара жатқанда

Шындықтан, шындықтан

Бұл мені тыныштандырады

Полярлық күн – ымырт

Қардан шаршаған кезде