Nothing Matters Anymore - Showbread

After all of this we’ve been dismissed

By those who prefer to eat dirt

We’ve gladly exempt, we are racked with contempt

And we happily wish you this hurt

My skull is on fire with barbs and black spires

My synapses shriek in the flames

Yet we reel with desire though chocked by coarse wire

We’ve been loosed by our raging disdain

I’m gone, God, help me, I’m done, I’m done

Nothing can stop me, I’m done, I’m done

No fear, no doubt, I’ve bottomed out

I’ve lost myself I’m letting go

No pride, no me, I’ve set them free

Lost my mind and now I know

No pain, no death, they’re put to rest

We leave them here, we close the door

No earth, no man, now take my hand

'Cause nothing matters

Oh, the stage that we soil, the plans that we foil

And the joke that we play on the world

And you drown in the oil, all wrapped up in the coils

And crushed under the stones that you’ve hurled

Still we march through the tombs through the darkness and gloom

And we shatter the columns of bone

And the world she breaks for the lives that she takes

She weeps as she dies all alone

No fear, no doubt, I’ve bottomed out

I’ve lost myself, I’m letting go

No pride, no me, I’ve set them free

Lost my mind and now I know

No pain, no death, they’re put to rest

We leave them here we close the door

No earth, no man, now take my hand

'Cause nothing matters anymore

The world is a husk to be peeled back and torn

My body, a shell that now breaks

How I long to escape from the chains that I’ve worn

And hasten my greatest escape

And when I breathe my very last

Don’t shed a tear for me

Discard the body that once was my prison

For I’ll have been set free

And when the trumpets call us home

And I am no longer bedded by pain

Our tears will be forever dried

For the author of life knows my name

So we trample the hoards of the pointless and blank

We will die for the truth in our hearts

No force that exists will steal us from his hands

Nothing will tear us apart

Though the mirror is dull, the reflection obscured

We look beyond the obtuse

And the world weighs down beating us to the ground

But her efforts are of little use

The anointed one has purchased our souls

Death is battered and lifeless before me

The truth rains down for the children of Christ

And the truth has set us free

And through it all we rise when we fall

Though the road grows more narrow before me

Though we ache, though we cry, never break, never die

The one truth there is sets us free

Осының барлығынан кейін біз жұмыстан шығарылды

Кірді жеуді ұнататындар

Біз қуана босаттық, бізді менсінбей қалдық

Сізге бұл ауыртпалықты қуанышпен тілейміз

Менің бас сүйегім тікендері мен қара шыбықтары жанып жатыр

Менің синапстарым жалынның ішінде айқайлайды

Дөрекі сымға ілінсе де, біз құмарлыққа ілесеміз

Бізді жек көрушілік жеңілді

Мен кеттім, Құдай, маған көмектес, мен біттім, мен біттім

Мені ештеңе тоқтата алмайды, мен біттім, біттім

Еш қорқыныш, күмән жоқ, мен түбегейлі жеттім

Мен өзімді жоғалттым, жіберемін

Мақтаныш та, мен де жоқ, мен оларды босаттым

Менің ойымды жоғалтып, қазір білемін

Ауырсыну, өлім жоқ, олар демалуға тырысады

Оларды осында қалдырамыз, есікті жабамыз

Жер де, адам да жоқ, енді қолымды ал

Себебі ештеңе маңызды емес

О, біз бұзатын кезең, біз бұзатын жоспарлар

Біз әлемде ойнайтын әзіл

Ал сіз майға батып кетесіз, бәрі орамға  оралған

Сіз лақтырған тастардың астында жаншылған

Біз әлі де қараңғылық пен қараңғылық арқылы қабірлер арқылы жүреміз

Біз сүйек бағандарын жарамыз

Ал ол алған өмірі үшін дүниені бұзады

Ол жалғыз өлгенде жылайды

Еш қорқыныш, күмән жоқ, мен түбегейлі жеттім

Мен өзімді жоғалттым, мен босатамын

Мақтаныш та, мен де жоқ, мен оларды босаттым

Менің ойымды жоғалтып, қазір білемін

Ауырсыну, өлім жоқ, олар демалуға тырысады

Біз оларды осында қалдырамыз есікті жабамыз

Жер де, адам да жоқ, енді қолымды ал

Өйткені енді ештеңе маңызды емес

Дүние — аршылып, жыртылатын қауыз

Менің денем, қазір сынатын қабық

Мен таққан шынжырдан қашуды қаншама аңсадым

Менің ең үлкен қашуымды тездетіңіз

Ал мен соңғы дем алғанымда

Мен үшін бір көз жасыңды төкпе

Бір кездері менің түрме болған денені тастаңыз

Өйткені мен бостандыққа шықтым

Кернейлер бізді үйге шақырғанда

Және мен енді ауырмаймын

Біздің көз жасымыз мәңгілікке кеуіп қалады

Өйткені өмірдің авторы менің атымды біледі

Осылайша     мәнсіз                                               —                                                                                            мәнсіз                  �            

Біз жүрегіміздегі шындық үшін өлеміз

Ешбір күш бізді оның қолынан ұрлай алмайды

Бізді ештеңе ажырата алмайды

Айна күңгірт болғанымен, шағылысу көмескіленген

Біз доғалдан тыс қараймыз

Ал әлем бізді жермен жексен етеді

Бірақ оның күш-жігерінің пайдасы шамалы

Майланған Құдай біздің жанымызды сатып алды

Өлім менің алдымда жансыз

Мәсіхтің балалары үшін шындық  жауады

Ал шындық бізді азат етті

Осының барлығы арқылы біз құлаған кезде көтерілеміз

Менің алдымда жол тарылса да

Ауырсақ та, жыласақ та, ешқашан үзілмейді, өлмейді

Онда бар бір шындық бізді азат етеді