Дети Москвы - Серёга

Минуточку внимания, извините за опоздание, спасибо за понимание!

Дамы и гопода!

Перед вами как всегда!

Специально и феноменально, эксклюзивно-скандально,

Нет соло из Осло, не дуэт от Моссовета,

Не трио из Рио, не квартет и не квинтет,

И не сикстет, тоже нет,

А просто столичные бродячие куплетисты исполнят свои куплеты,

Во время шоу просьба вести себя хорошо,

Дамы и господа, сохраняйте вашу бижутерию!

Между небом и землёй стоит под облаками

Город каменный большой белокаменный

Там асфальт давно метут босыми ногами с грустными глазами.

А кому-то песни петь, а кому-то слушать,

Гражданин, товарищ, барин, слышишь, дай нам на покушать.

Не ходите мимо нас, господа приличные,

Мы же тоже жрать хотим и нам нужны наличные.

дядя коммерсант, постой, сжалься над сироткой,

Покати копейкой медной, нам на хлеб и водку.

Если денег не даёшь, так хоть цыгаркой угости,

эх, подайте, Христа ради, Господи, спаси-прости.

Между небом и землёй стоит под облаками

Город каменный большой белокаменный

Там асфальт давно метут босыми ногами

С грустными глазами…

Дети Москвы, Дети Москвы.

И наша боль — жить такой судьбой.

Дети Москвы, дети Москвы.

И наша боль — жить такой судьбой.

Между небом и землёй поросёнок рылся

И нечаянно хвостом к небу прицепился,

Граждане прохожие, кидайте свои рублички,

А мы на эти рублички пойдём и купим бублички.

Купим себе бублички, булочки да калачи,

Дяденька, не тронь бродягу, палочкой не колоти.

Не гони нас с улицы, мы ж тут обездомились,

Жаль нет паспорта у нас, а то бы познакомились.

Между небом и землёй стоит под облаками

Город каменный большой белокаменный

Там асфальт давно метут босыми ногами

С грустными глазами…

Дети Москвы, Дети Москвы.

И наша боль — жить такой судьбой.

Дети Москвы, дети Москвы.

И наша боль — жить такой судьбой.

Не родили бы меня на свет мать моя с отцом,

Разве стал бы я тогда беспризорным сорванцом?

Не пошёл бы воровать я по карманам медяки.

И Не стал бы получать я от прохожих тумаки.

Я б не стал курить и пить, да по улицам просить,

Я бы в школу записался, чтобы грамоту учить,

Выучил бы грамоту я, да науки всякие

И забыл бы навсегда про деньки босяцкие.

Бір минут күтіңіз, кешіктіргеніңіз үшін кешіріңіз, түсінгеніңізге рахмет!

Ханымдар мен мырзалар!

Сіздің алдыңызда әдеттегідей!

Ерекше және феноменальды, ерекше және жанжалды,

Ослодан соло жоқ, Мәскеу қалалық кеңесінен дуэт жоқ,

Рио триосы емес, квартет немесе квинтет емес,

Ал алтыт емес, жоқ,

Ал жай ғана елордалық қаңғыбас куплеттер өз куплеттерін орындайды,

Шоу кезінде өзіңізді жақсы ұстаңыз,

Ханымдар мен мырзалар, әшекейлеріңізді сақтаңыздар!

Аспан мен жердің арасында бұлттардың астында тұр

Қала тасы үлкен ақ тас

Онда мұңды көздерімен жалаң аяқпен асфальт әлдеқашан сыпырылған.

Біреу ән айтса, біреу тыңдаса,

Азамат, жолдас, мырза, естіп тұрсыз ба, бізге тамақ беріңіз.

Біздің қасымыздан өтпеңіз, әдепті мырзалар,

Біз де жегіміз келеді және бізге ақша керек.

саудагер аға, күтіңіз, жетімді аяңыз,

Бізге бір мыс пенни нан мен арақ ораңыз.

Ақша бермесең, тым болмаса темекімен сыйла,

О, маған беріңіз, Мәсіх үшін, Ием, мені құтқарыңыз, кешіріңіз.

Аспан мен жердің арасында бұлттардың астында тұр

Қала тасы үлкен ақ тас

Ол жерде асфальт әлдеқашан жалаң аяқ сыпырылған.

Қайғылы көздерімен...

Мәскеу балалары, Мәскеу балалары.

Ал біздің қасіретіміз – осындай тағдырды кешу.

Мәскеу балалары, Мәскеу балалары.

Ал біздің қасіретіміз – осындай тағдырды кешу.

Аспан мен жердің арасын шошқа шауып жіберді

Байқамай құйрығымен аспанға жабысып,

Өтіп бара жатқан азаматтар, рубльдеріңді тастаңдар,

Ал біз осы рубльге барып, рогалик сатып аламыз.

Біз өзімізге бауырсақ, тоқаш және калачи сатып аламыз,

Ағай, қаңғыбасқа тиіспе, таяқпен шаншып алма.

Бізді көшеден қумаңыз, біз мұнда баспанасызбыз,

Төлқұжатымыз болмағаны өкінішті, әйтпесе кездестірер едік.

Аспан мен жердің арасында бұлттардың астында тұр

Қала тасы үлкен ақ тас

Ол жерде асфальт әлдеқашан жалаң аяқ сыпырылған.

Қайғылы көздерімен...

Мәскеу балалары, Мәскеу балалары.

Ал біздің қасіретіміз – осындай тағдырды кешу.

Мәскеу балалары, Мәскеу балалары.

Ал біздің қасіретіміз – осындай тағдырды кешу.

Анам мен әкем мені дүниеге әкелмес еді,

Сонда мен үйсіз томбалаға айналар ма едім?

Барып қалтамдағы мыстарды ұрламас едім.

Ал мен өтіп бара жатқандардан манжет алмас едім.

Мен темекі шекпеймін, ішпеймін, бірақ көшеде қайыр сұрайтынмын,

Мен оқуды және жазуды үйрену үшін мектепке жазылар едім,

Мен оқуды, жазуды және ғылымның барлық түрлерін үйренер едім

Ал жалаң аяқ күндерді мәңгі ұмытар едім.