Ты Мой Хлеб, Моя Соль - Сергей Минаев

Сердце стучит неустанно от любви,

Что же сошёл я так рано с колеи,

Той, что прямой и спокойной,

Неизвилистой, простой,

Что ведёт по жизни холостой.

Ты мой хлеб, моя соль,

Моя ты радость и моя ты боль.

Для друзей теперь ноль,

К ним домой я ни ногой,

О, моя Ассоль!

Ты мой хлеб, моя соль,

Моя ты радость и моя ты боль.

Для друзей теперь ноль,

К ним домой я ни ногой.

Вот я теперь и женатый любожён,

Чистый, душистый, опрятный,

Как пижон.

Бабушки у дома говорят —

Родился вновь

Что со мною сделала любовь.

Ты мой хлеб, моя соль,

Моя ты радость и моя ты боль.

Для друзей теперь ноль,

К ним домой я ни ногой,

О, моя Ассоль!

Ты мой хлеб, моя соль,

Моя ты радость и моя ты боль.

Для друзей теперь ноль,

К ним домой я ни ногой.

Махаббаттан жүрек тынымсыз соғады,

Неге ерте кеттім жолдан,

Тікелей және сабырлы адам,

қиғаш, қарапайым,

Жалғыз өмірге не әкеледі.

Нанымсың, тұзымсың,

Сен менің қуанышымсың, сен менің қайғымсың.

Достар үшін қазір нөл

Мен олардың үйіне бармаймын,

Әй, Ассол!

Нанымсың, тұзымсың,

Сен менің қуанышымсың, сен менің қайғымсың.

Достар үшін қазір нөл

Мен олардың үйіне бармаймын.

Қазір мен үйлендім және сүйемін,

Таза, хош иісті, ұқыпты,

Жігіт сияқты.

Үйдегі әжелер айтады -

қайта туды

Махаббат маған не істеді.

Нанымсың, тұзымсың,

Сен менің қуанышымсың, сен менің қайғымсың.

Достар үшін қазір нөл

Мен олардың үйіне бармаймын,

Әй, Ассол!

Нанымсың, тұзымсың,

Сен менің қуанышымсың, сен менің қайғымсың.

Достар үшін қазір нөл

Мен олардың үйіне бармаймын.