Mon légionnaire - Serge Gainsbourg

Il avait de grands yeux très clairs

Où parfois passaient des éclairs

Comme au ciel passent les orages

Il était plein de tatouages

Que j’ai jamais très bien compris

Son cou portait «Pas vu, pas pris»

Sur son coeur on lisait «Personne»

Sur son bras droit un mot: «Raisonne»

J’sais pas son nom, je n’sais rien de lui

Il m’a aimée toute la nuit, mon légionnaire

Et me laissant à mon destin

Il est parti dans le matin, plein de lumière

Il était mince il était beau

Il sentait bon le sable chaud, mon légionnaire

Y’avait du soleil sur son front

Qui mettait dans ses cheveux blonds de la lumière

Bonheur perdu, bonheur enfui

Toujours je pense à cette nuit

Et l’envie de sa peau me ronge

Parfois je pleure et puis je songe

Que lorsque j'étais sur mon coeur

J’aurais dû crier mon bonheur

Mais je n’ai rien osé lui dire

J’avais peur de le voir sourire

On l’a trouvé dans le désert

Il avait ses beaux yeux ouverts

Dans le ciel passaient des nuages

Il a montré ses tatouages

En souriant et il a dit

Montrant son cou, «Pas vu, pas pris»

Montrant son coeur, «Ici, personne»

Il ne savait pas, je lui pardonne

Je rêvais pourtant que le destin

Me ramènerait un beau matin, mon légionnaire

Qu’on s’en irait loin tous les deux

Dans quelque pays merveilleux, plein de lumière

Il était mince il était beau

Il sentait bon le sable chaud, mon légionnaire

Y’avait du soleil sur son front

Qui mettait dans ses cheveux blonds de la lumière

Оның үлкен, өте айқын көздері болды

кейде найзағай өтетін жерде

Аспандағыдай дауылдар өтеді

Ол татуировкаларға толы болды

Бұл мен ешқашан түсінбедім

Оның мойнында «көрінбеген, алынбаған»

Оның жүрегінде «Ешкім» деп жазылған.

Оның оң қолында сөз: «Себебі»

Мен оның атын білмеймін, ол туралы ештеңе білмеймін

Ол мені түні бойы жақсы көрді, менің легионерім

Және мені тағдырыма қалдырды

Таң атпай нұрға толып кетті

Ол арық, әдемі еді

Ыстық құмның иісі шықты, легионерім

Оның қасында күн болды

Оның сары шашына кім нұр салды

Жоғалған бақыт, жоғалған бақыт

Әлі де сол түнді ойлаймын

Оның терісіне деген құштарлық мені жейді

Кейде жылаймын, сосын армандаймын

Менің жүрегімде болғаннан гөрі

Мен қуанышымды айқайлауым керек еді

Бірақ мен оған ештеңе айтуға батылым бармады

Мен оның күлгенін көруге қорықтым

Біз оны шөлден таптық

Оның әдемі көздері ашылды

Аспанда бұлттар өтті

Ол татуировкаларын көрсетті

Күлімсіреп, айтты

Мойнын көрсетіп, «Көрінбеген, алынбаған»

Жүрегін көрсетіп, «Міне, ешкім жоқ»

Ол білмеді, мен оны кешірдім

Сонда да мен сол тағдырды армандадым

Мені жақсы таңертең қайтарар еді, менің легионерім

Екеуміз алысқа барар едік

Қандай керемет елде, нұрға толы

Ол арық, әдемі еді

Ыстық құмның иісі шықты, легионерім

Оның қасында күн болды

Оның сары шашына кім нұр салды